istorijat

istorijat istorijat istorijat

Preuzmi godišnjak

Najstarije gradsko pozorište u Beogradu.

Beogradsko dramsko pozorište osnovano je 1947. godine pod imenom Gradsko pozorište, a prva predstava MLADOST OTACA, u režiji Petra S. Petrovića, po tekstu Borisa Gorbatova, odigrana je 20.februara 1948. godine. Pozorište je pedesetih godina prošlog veka imalo na umu političke momente razvoja savremene umetnosti. Tada je bilo potrebno pronaći alternativu akademizmu i konzervativizmu koji su negovala vodeća pozorišta u Jugoslaviji.

Novo pozorište je pomoglo da se upoznamo sa onim što se dešavalo na vodećim svetskim pozornicama, te je ohrabrivalo prevode savremenog dramskog repertoara ali i uspostavljalo novi pozorišni jezik. Beogradsko dramsko pozorište, najstarije gradsko pozorište, postalo je primer modernog teatra, uživalo je veliku ljubav publike i finansijsku podršku države.

Posle “zlatnog doba”, koje su obeležile predstave nastale po tekstovima savremene američke i evropske dramaturgije, pozorište je prolazilo kroz krize, obogaćene povremenim uspesima ali je i zalazilo put stramputica, katkad bivalo dezorijentisano u odnosu na epohu, pa i na svoje primarne ciljeve.

Danas, Beogradsko dramsko pozorište nastoji da omogući autorima i glumcima da na njegovim scenama razvijaju savremeni pozorišni repertoar. Uvećani broj produkcija i česta gostovanja omogućavaju da scenska izvođenja novih drama budu širokodostupna publici.

Bilo je godina kada su izvođene samo dve predstave nedeljno, bilo je i pozorišnih sezona kada je Teatar izveo tek jednu jedinu premijeru. Danas, predstave se izvode na dve scene, sedam dana nedeljno, a ansambli redovno gostuju po Srbiji i u inostranstvu.

Video arhiva

2.juna 1968.godine u Savremnom pozorištu na sceni na Crvenom krstu postavljen je klasični komad Henrika Ibzena NEPRIJATELJ NARODA ali tada u scenskoj adaptaciji Artura Milera i u režiji Aleksandra Ognjanovića.Opredeljujući se za Milerovu adaptaciju težilo se tome da se ova devetnaestovekovna Ibzenova fabula o časnom doktoru Stokmanu koji se boreći se za istinu i dobrobit stanovnika banjskog lečilišta suprotstavlja društvu okorolem u korupciji i koristoljublju prilagodi savremenom gledaocu i da Ibzenovu temu na neki način aktuelizuje.Glavnu ulogu, doktora Stokmana, igra Vlastimir Djuza Stojiljković, a u ostalim ulogama se pojavljuju Pavle Bogatinčević, Mića Tatić, Mirjana Kodžić, Tamara Miletić i drugi.Kritika je pozitivno ocenila predstavu, a svi su isticali briljantnu igru Vlastimira Djuze Stojiljkovića. Godinu dana posle premijere, 1969. predstava je snimljena za TV Beograd.

Pročitaj više

Đida je Janko Veselinovića počeo da piše 1891. pod uticajem Milovana Đ. Glišića, koji ga je najverovatnije, podsticao za takav poduhvat. U poslu mu se ubrzo pridružuje Dragomir Brzak, koji se ogledao na pozornici najvećma pišući komade prema tuđim zamislima. U takvoj funkciji treba posmatrati i njegovo koautorstvo sa Jankom Veselinovićem prilikom stvaranja Đida.Đido pripada žanru „komada sa pevanjem“ veoma popularnom žanru s kraja XIX veka, a ta popularnost se nastavila i u XX veku. Za Đida muziku je komponovao Davorin Jenko, a komad je od premijere 1892.godine pa svih sledećih decenija bio jedan od najpopularnijih i najizvođenijih komada na sceni Narodnog pozorišta. Osim pozorišnog uspeha, Veselinović je dobio neku vrstu posthumne satisfakcije da mu je Đido štampala Srpska književna zadruga 1908.godine.Kako piše dr Raško V.Jovanović, “u razdoblju posle Drugog svetskog rata Đido se ređe izvodi. Trebalo je da prođe blizu četrvrt veka pa da se, 1968. pojavi na repertoaru Savremenog pozorišta, i to na sceni na Crvenom krstu, u režiji Minje Dedića. Ta predstava doživeće 98 izvođenja, što, opet, govori da je Đido i tada imao svoju publiku. Taj uspeh ne predstavlja iznenađenje: kao što je Đido, zajedno sa ostalim brojnim komadima s pevanjem, imao povoljan prijem kod publike još prilikom prvog izvođenja prvenstveno zahvaljujući tome što su se u gledalištu uglavnom nalazili ljudi pretežno poreklom sa sela, pa im je bilo i prijatno i zanimljivo da gledaju i izazivaju sećanja na vlastiti negdašnji život, ta pojava nije prestala ni u zahuktalom velegradu, koji je asimilovao i još to čini – brojne pridošlice sa sela. Ako se pri tom istakne da je i sam nivo izvođenja, gotovo uvek zavidne visine, obezbeđivao pun umetnički doživljaj – eto odgonetke uspeha komada s pevanjem na našoj pozorišnoj sceni tokom više od jednog stoleća.”U predstavi Savremenog pozorišta iz 1968.godine koja je snimljena za TV 1970.godine, glavnu ulogu Maksima tumači Miodrag Petrović Čkalja, koga prati veliki ansambl pozorišta sa Crvenog krsta. Preuzeto sa kanala RTS.

Pročitaj više

Drama Miroslava Krleže „U agoniji“, koja je objavljena 1926.godine i koja pripada ciklusu o Glembajevima, jedno je od najpopularnijih i najizvođenijih Krležinih dela. Mnogo godina posle objavljivanja drame, za novo izdanje iz 1962.,Krleža je dopisao treći čin, ali mnogi pozorišni znalci smatraju da je drama ubedljivija, snažnija i bolja u svojoj izvornoj verziji od dva čina.Ova drama u kojoj se prepliću teme ljubavi, mržnje, propadanja braka, strasti i poroka, bazirana je na odnosu tri glavna lika – baruna Lenbaha, njegove žene Laure i dr Ivana pl. Križovca, a ti likovi su uvek bili izazov za glumce koji su najčešće ostvarivali kroz njih značajne kreacije.Beogradsko dramsko pozorište je 10.12.1976.godine premijerno izvelo ovu Krležinu dramu (u verziji sa tri čina) u režiji Aleksandra Ognjanovića sa Pavlom Bogatinčevićem, Nedom Ognjanović i Stevom Žigonom u glavnim ulogama. Kritike su bile šarolike ali su svi posebno isticali izvanrednu kreaciju Tatjane Lukjanovne u epizodnoj ulozi Madlen Petrovne.Drama je za TV Beograd snimljena 1981.godine.

Pročitaj više

Harold i Mod

„Oružje zbogom“ je komedija Stevana Koprivice (prvobitni naziv „Deveta defanziva“) čija je praizvedba bila na Novoj sceni Beoigradskog dramskog pozorišta, 28.novembra 1990. godine u režiji Nađe Janjetović.U ovom komadu trojica, penzionisanih, ratnih veterana, koji su, „od revolucije napravili zanat i trgovinu“, čekaju svog Godoa, bivšeg partizanskog komandanta Šaina zaglibljeni u lekovito blato Igala.U predstavi su igrali Žika Milenković, Vlastimr Đuza Stojiljković, Miodrag Milovanov i Lada Skender.Predstava je snimljena u produkciji TV Beograd godinu dana posle premijere, 1991.godine.

Pročitaj više

Redak je slučaj u pozorišnoj praksi da reditelj pravi remake neke svoje poznate predstave. Miroslav Belović je u Beogradskom dramskom pozorištu posle 24 godine postavio „Mister Dolara“ Branislava Nušića, a skoro u potpunosti se oslanjao na svoju koncepciju čuvene predstave iz 1973.godine u JDP-u. Ova verzija doživela je svoju premijeru 22.februara 1997.godine.Glavni junaci ove veoma popularne Nušićeve komedije, u kojoj se veliki pisac smeje u lice učmaloj i zatvorenoj grupi povlašćenih, jeste uvređeni Matković. On će uz pomoć medija izvesti jedan „duštveni eksperiment“ čiji je glavni junak konobar Žan koji će se, “ni kriv ni dužan”, naći u središtu ove podvale malograđanštini. Igraju: Žika Milenković, Milan Čučilović, Olivera Viktorović, Milica Milša, Dragiša Milojković, Sandra Bugarski i drugi Predstava je snimljena u produkciji TV Beograd 1998. godine

Pročitaj više

Predstava „Kuća sa prozorom“ je dramski prvenac glumice Ljiljane Lašić, u kojem ona igra i jednu od glavnih uloga. Reditelj je bio Vladimir Lazić, a premijera se održala u Beogradskom dramskom pozorištu 22.maja 2000.godine.Ovaj dramski tekst razvija priču o jednoj beogradskoj, vračarskoj porodici u kojoj se prelamaju generacije, u kojoj duh starog vremena je suprotstavljen nekim novim okolnostima i ličnostima, a sve to u atmosferi pomerenih moralnih vrednosti.Tekst odiše crnohumornim elementima, koji su pomešani i sa grotesknim, ali i tragičnim aspektom. Osnova sukoba je na liniji svekrva – snaja (Tatjana Lukjanovna i Ljiljana Lašić) i sve vodi ka laganom odumiranju jednog vremena i porodice o kojoj se priča u drami.U ostalim ulogama su nastupili Mile Stanković, Miki Damnjanović i Manja Vranješ.

Pročitaj više

Pozorišni komad "Zver na mesecu" Ričarda Kalinoskog u režiji Nebojše Bradića premijerno je izveden u aprilu 2002. godine, a igrali su Vlastimir Đuza Stojiljković, Nebojša Dugalić i Paulina Manov. Predstava govori o tri dramska lika i njihovih uzajamnih odnosa i sećanja, priča o posledicama genocida nad Jermenima, koji su izvršili Turci početkom dvadesetog veka. Narator je Vinsent, a tumači ga izvrsni Đuza Stojiljković. On igra starijeg gospodina koji se seća svog turobnog detinjstva u Milvokiju kada je sreo neobičan bračni par jermenskih doseljenika (Arama i Setu)... On ujedno igra i dečaka kakav je bio kada se dobrodušna mlada Seta (Paulina Manov) sažalila na njega i uvela ga u njihovu čudnu malu porodicu, punu neizrečenih uspomena i tajnih rana.To je ujedno i priča o ljudskom udaljavanju i nemogućnosti da čovek najbližem biću objasni šta ga tišti... Seta, svojom blagom dečjom naravi, uspeva da otvori vrata novom životu, i da im privede svog muža zatočenog u užasu prošlosti... Vinsent, tada dečak, a sada starac, svedok je njihovog kidanja i muke, ali i preobražaja u ljude koji konačno mogu da pruže ljubav i pomognu drugome...Predstava je snimljena za televiziju 2008.godine.

Pročitaj više

Noel Kauard je komediju “Privatni životi” napisao 1931.godine i ona je odmah postala hit na Vest Endu a i kasnije se često igrala na scenama bulevarskih pozorišta. Ova engleska salonska komedija, koja naravno ne doseže komade Bernarda Šoa i Oskara Vajlda, prvi put se u našoj zemlji igrala upravo u BDP. Premijera je bila 27.marta 2002.godine , a već sledeće je snimljena za televiziju.Radnja je zasnovana na večnim temama muško-ženskih odnosa, na priči o strasti, ljubomori, preljubi. To je priča o dva bračna para koja na medenom mesecu sreću svoje bivše supružnike, prevare sa njima svoje nove partnere i ponovo se zaljube u one stare. Kauard ume da napiše dobar dijalog, a Dimitrije Jovanović, koji je režirao ovu predstavu je reditelj sa iskustvom u okviru salonskog žanra. Igrali su: Milena Pavlović, Dragiša Milojković, Milica Zarić i Milan Čučilović, dok se u efektnoj epizodi pojavila Tatjana Lukjanovna.

Pročitaj više

Predstava “Zlatno runo” nastala je dramatizacijom (Maša Jeremić, Željko Jovanović i Nebojša Bradić) trećeg dela istoimenog romana Borislava Pekića i dramom “Remek delo”. Predstava je doživela svoju premijeru u Kruševcu 30.novembra 2000. a beogradska premijera bila je u BDP 16.januara 2001. Sa velikim uspehom se igrala dugi niz sezona i osvojila mnogobrojne značajne nagrade u zemlji i inostranstvu. Predstavu je režirao Nebojša Bradić.Osnovni zaplet drame čini to što Simeon Njago, cincarski majstor "umetničke šminke", dobija zadatak da našminka mrtvog turskog sultana Sulejmana, da bi vojska mislila da je živ, i imala snage za odsudnu bitku kod Sigeta. Zadatak mu "nudi" grčki patriota, doktor Kajsunizade, koji je lečio sultana, a zapravo on prenosi naredbu samog Velikog vezira Mehmed - paše Sokolovića... U ovoj "duodrami", treći lik, Agatodemon, je neka vrsta "prologa" i komentatora, ali i nosioca apstraktne pretnje koja lebdi nad umetnikom - da će biti umoren ili, čak, pojeden, ako ne posluša naredbu... Borba između umetnosti, vlasti, nacionalnih, verskih i ličnih osećanja pripadnosti, ponorna je tema dela...U predstavi su igrali Nebojša Dugalić, Vojin Ćetković i Ivan Tomić (Nebojša Glogovac). Snimljena je 2005.godine u tv režiji i adaptaciji Miška Milojevića.

Pročitaj više

Drama ĆEIF, sarajevskog autora Mirze Fehimovića je pobednik na Konkursu za savremeni domaći dramski tekst na bosanskom i srpskom jeziku, koji su objavili Festival MESS i Beogradsko dramsko pozorište.Postavljena je na scenu 2007. godine u režiji Egona Savina, a do danas je ostala jedna od najnagrađivanijih predstava Beogradskog dramskog pozorišta.Komad delikatno razlaže bosansku traumu kroz nekoliko isprepletanih sudbina, čisto i pomirljivo – bez osude ijedne nacije, jer svi su na svoj, sudbinski predodređen način, žrtve bolnog iskustva. Igraju: Ljubomir Bandović, Dušanka Stojanović, Radmila Tomović, Nebojša Ljubišić, Sandra Bugarski, Slobodan Ćustić, Lako Nikolić, Maja Kolundžija, Zoroe Jovana Cvetković / Biljana Maletić Zaverla. NAGRADA ZA NAJBOLJU PREDSTAVU, Novi Sad Sterijino pozorje, EGON SAVIN ZA NAJBOLJU REŽIJU, Novi Sad Sterijino pozorje, DUŠANKA STOJANOVIĆ NAGRADA ZA GLUMAČKO OSTVARENJE, Novi Sad Sterijino pozorje, LJUBOMIR BANDOVIĆ NAGRADA "ZORAN RADMILOVIĆ", Zaječar, "Dani Zorana Radmilovića" NAGRADA PUBLIKE ZA NAJBOLJU PREDSTAVU, Rijeka Festival malih scena, EGON SAVIN ZA NAJBOLJU REŽIJU, Rijeka Festival malih scena, DUŠANKA STOJANOVIĆ ZA NAJBOLJU GLUMICU, Rijeka Festival malih scena, NAGRADE ZA GLUMAČKO OSTVARENJE "DAVID ŠTRBAC" DOBILI SU DUŠANKA STOJANOVIĆ I LJUBOMIR BANDOVIĆ, Banja Luka Festival "Petar Kočić" GRAND PRIX ZA NAJBOLJU PREDSTAVU, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame. NAJBOLJI TEKST MIRZA FEHIMOVIĆ, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame, NAJBOLJA REŽIJA EGON SAVIN, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame. NAJBOLJA ŽENSKA ULOGA DUŠANKA STOJANOVIĆ, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drameSPEIJALNU NAGRADU DOBILI SU LAKO NIKOLIĆ, JOVANA CVETKOVIĆ I ANA SAKIĆ, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drameNAJBOLJA PREDSTAVA FESTIVALA, NAJBOLJA GLUMAČKA OSTVARENJA DUŠANKA STOJANOVIĆ I LJUBOMIR BANDOVIĆ, NAJBOLJA REŽIJA EGON SAVIN, Kragujevac, JoakimInter Fest...

Pročitaj više

Savremena komedija M. Zupančiča o emotivnim igrama između polova, o prijateljstvu i prevari. Događa se tokom jedne noći, koja započinje kao uobičajeno druženje uz večeru dva bračna para. Ispostaviće se da ništa neće biti onako kako isprva izgleda, da ništa nije onako kako nam se čini da jeste. Premijera: 15.11.2005. Trajanje: 90 minuta. reditelj: Milica Kralj, igraju: Vera-NEDA ARNERIĆ, Sonja-ELIZABETA ĐOREVSKA, Bernard-ALEKSANDAR ALAČ Ivan-DRAGIŠA MILOJKOVIĆ

Pročitaj više

"Ne igraj na Engleze je jedna od najpopularnijih predstava BDP-a. Posle uspešne premijere 2. novembra 2007. u našem pozorištu, ovaj komad insceniran je u većini država bivše Jugoslavije (Beograd – Podgorica – Tuzla – Kumanovo – Gradiška – Ljubljana – Novi Sad – Zagreb). Ipak, verzija Beogradskog dramskog pozorišta sa Danijelom Sičom, Ivanom Tomićem i Markom Živićem izazivala je punih dvanaest godina neprekidno interesovanje i bila rasprodata iz meseca u mesec. Predstavu je videlo preko 70.000 gledalaca u Beogradu, širom zemlje, ali i u Austriji, Kanadi, Australiji, Velikoj Britaniji, Sloveniji, Hrvatskoj, Crnoj Gori…U središtu Đurđevićevog, samo prividno „lakog” zapleta, nalaze se trojica urbanih tridesetogodišnjaka, „zaglavljenih” već negde na prvim životnim krivinama – ili zbog inferiornosti prema zaposlenoj supruzi (Paun) ili zbog nemogućnosti da se dokaže kroz površne seksualne avanture (Piksi) ili pak neodoljivog nagona da, koristeći kao „masku” nevine šale, ponižava sopstvene prijatelje ( Bule ). Međutim, isto toliko bitan protagonista drame„Ne igraj na Engleze” – protagonista koji se istovremeno nalazi i u njima, ali i izvan njih – jeste jedan od suštinskih zloduha ljudske prirode: strast prema kockanju, tačnije klađenju.Igraju: Marko Živić, Ivan Tomić, Daniel Sič.

Pročitaj više

Oskar Vajld se u društvenoj satiri “Idealan muž”, poigrava gotovo vodviljski tezom da savršeni muškarac ipak ima mane, te da ničija prošlost nije blistava, bez mrlje. Baveći se društvenim licemerjem, dotiče pitanja korupcije u višim krugovima, te javne i privatne časti političara. Ser Roberta Čilterna, podsekretara inostranih poslova igra Branko Janković, njegovu suprugu Tatjana Kecman, gospođu Čivli - Milica Milša, mladog lorda Goringa - Aleksandar Jovanović, a slugu Dragiša Milojković. U ansamblu su i Bora Nenić, Stanislava Nikolić, Nada Macanković, Jadranka Selec, Dobrila Ilić, Vladimir Kerkez i Nikola Malbaša.režija Predrag Štrbac

Pročitaj više

Foto arhiva

M.Gorbatov

Mladost otaca (1947.)

Prva predstava Beogradskog dramskog pozorišta, dok ono još nema svoju scenu, u duhu je vremena i uticaja Sovjetskog saveza, ali se formira dobra osnova budućeg sjajnog umetničkog ansambla: Sima Janićijević, Tatjana Lukjanova, Predrag Tasovac, Milan Puzić, Branka Pantelić, Dobrila Kostić.

A.Miler

Smrt trgovačkog putnika (1951.)

Glumac, vajar i slikar Sima Janićijević bio je najduhovitiji među kolegama, a u dramskoj umetnosti je ostavio dubok trag. Vrednost njegovog tumačenja VILIJA LOMANA bila je u rangu najviših evropskih i svetskih dometa.

E.Labiš

Slamni šešir (1951.)

Ta inscenacija se razlikovala od svega što se tada moglo videti u našim tetrima. Profesor Jovan - Vava Hristić ovu predstavu uzima za početak ZLATNOG DOBA Beogradskog dramskog pozorišta.

T.Vilijams

Staklena menažerija (1952.)

A.Paton

Plači voljena zemljo (1953.)

M.Krleža

Vučjak (1953.)

Komad koji je Krleža posebno priredio za Beogradsko dramsko pozorište dva puta će premijerisati na Crvenom Krstu. Praizvedbi je prisustvovao i Predsednik Tito.

T.Vilijams

Mačka na usijanom limenom krovu (1956.)

Rade Marković

T.Vilijams

Mačka na usijanom limenom krovu (1956.)

Olga Stanisavljević

A.Miler

Pogled sa mosta(1957.)

... Još jedan odličan Milerov komad sa Simom Janićijevićem u glavnoj ulozi. Premijera je bila najavljena za 1. januar a nekoliko minuta uoči početka predstave nestalo je struje u pozorištu.

B.Ćopić

Nikoletina Bursać (1957.)

Glumac Pavle Vujisić je odustao od NIKOLETINE, jedine uloge koju je spremao u BDP-u. Preuzeo ju je Rade Marković, bez mnogo predispozicija za taj lik, i postigao značajno ostvarenje koje će doći da vidi i maršal Tito.

B.Breht

Majka hrabrost (1960.)

O.Davičo

Beton i svici (1963.)

Neke od svojih najboljih uloga Zoran Radmilović je odigrao na Crvenom Krstu. Za VUKA RSAVCA, u ovom delu Oskara Daviča, dobio je Sterijinu nagradu.

A.Popović

Utva ptica zlatokrila (1969.)

k.Higins

Harold i Mod (1980.)

Tatjana Lukjanova je učestvovala u radnim akcijama zidanja zgrade Beogradskog dramskog pozorišta. U njemu će provesti ceo svoj radni vek, a nenadmašnu kreaciju MOD izvodiće do svoje smrti.

P.Šefer

Amadeus (1981.)

Lazar Ristovski kao Amadeus, Rozalija Levi kao Konstanca i Rade Marković kao Salijeri.

D.Kovačević

Sabirni centar (1982.)

Prva postavka ovog komada i njegova najuspešnija verzija bila je u BDP-u. Režirao je Muci Draškić, a u odličnom ansamblu briljirao Đuza Stojiljković.

S.Koprivica

Dugo putovanje u Jevropu (1987)

Farsa Stevana Koprivice, u režiji Egona Savina, jedna je od najpopularnijih predstava Naše kuće svih vremena. Mogla se igrati i mnogo duže da Lazar Ristovski (KNJAZ NIKOLA) nije napustio pozorište I sasvim se posvetio filmu.

E.Šmit

Frederik i Bulevar zločina (2003)

ISTORIJAT

1947.

Narodni odbor grada Beograda, na predlog Odeljenja za kulturu i umetnost 21. oktobra donosi rešenje o osnivanju Gradskog pozorišta.

Prvi direktor bio je Obrad Nedović, a ansambl pozorišta brojao je 29 glumaca. Probe prve predstave MLADOST OTACA Borisa Gorbatova u režiji Petra S. Petrovića održavaju se u Domu kulture, koji je za tu priliku preuređen. Nakon proba išlo se na dobrovoljni, udarnički rad: podiže se zgrada na Crvenom krstu, na Trgu Save Kovačevića.

1948.

Pozorište, još uvek bez svoje zgrade, prvu premijeru MLADOST OTACA igra u Narodnom pozorištu 20. februara

Glavne uloge igraju: Milivoj Popović Mavid, Tatjana Lukjanova, Jovan Nikolić, Predrag Tasovac i drugi. Predstava je imala dve reprize nakon prvog izvođenja, a novi teatar izveo je još dve predstave u svojoj prvoj godini, obe u Narodnom pozorištu: PRED NOSOM Jože Horvata i PRIJATELJI L. Maljugina.

1949.

Scena na Crvenom krstu zvanično je otvorena 20. marta predstavom SUMNJIVO LICE Branislava Nušića u režiji Salka Repka.

Gradsko pozorište dobija ime: Beogradsko dramsko pozorište. U tadašnjim novinama piše da je Pozorište povezano trolejbuskom linijom sa centrom grada, koja će biti pojačana pred početak i na kraju predstave da bi mogla nesmetano da prevozi i povećani broj publike. Do kraja sezone izvedeno je 48 predstava koje je videlo 48.338 gledalaca.

1950.

Godišnjica rada obeležena je u novoj zgradi 20. marta premijerom predstave NARODNI POSLANIK B. Nušića u režiji Teje Tadića.

Ansambl broji 30 glumaca i 3 stalna reditelja. Tokom prve godine odigrano je 229 predstava, koje je videlo preko 130.000 ljudi. Salko Repak napušta mesto direktora i odlazi u Jugoslovensko dramsko pozorište kao glumac. Za vršioca dužnosti direktora postavljen je Predrag Dinulović, dotadašnji umetnički direktor. Dinulović potpisuje dve režije te godine, kao i Marko Fotez.Ovu godinu obeležava i prva režija Soje Jovanović u Beogradskom dramskom pozorištu u kojoj igraju: Olivera i Rade Marković, Mihajlo Paskaljević, Vlastimir Đuza Stojiljković. Uz Oliveru i Radeta Markovića u Beogradsko dramsko pozorište ulazi još nekoliko njihovih kolega sa prve glumačke klase Akademije za pozorište, film, radio i televiziju u klasi profesora Mate Miloševića. Đuza pamti i reči Dare garderoberke: „ Bežite, idu glumci! “

1952.

Soja Jovanović intenzivno režira u Beogradskom dramskom pozorištu.

Njena predstava BAL LOPOVA Žana Anuja skinuta je sa repertoara posle trećeg izvođenja na inicijativu tadašnje ministarke za prosvetu. Ovim je okončana višemesečna polemika koja je vođena između Eli Fincija, pozorišnog kritičara i Bore Drenovca, partijskog ideologa. U režiji Minje Dedića izveden je i prvi komad Tenesi Vilijamsa – STAKLENA MENAŽERIJA, u decembru mesecu.

1953.

Na skromnoj svečanosti u Pozorištu obeleženo je 40 godina umetničkog rada glumca Jovana Jeremića, koji je karijeru počeo još u putujućim družinama.

Raspravlja se o repertoarskoj politici Pozorišta. Hrvatsko narodno pozorište iz Zagreba, početkom marta gostuje sa predstavom Tenesi Vilijamsa STAKLENA MENAŽERIJA, a nekoliko dana kasnije Beogradsko dramsko pozorište uzvraća gostovanje predstavom SMRT TRGOVAČKOG PUTNIKA Artura Milera. Devet premijera izvedeno je u ovoj sezoni.

1954.

Početkom godine počinju probe za predstavu ČEKAJUĆI GODOA Samjuela Beketa u režiji Vasilija Popovića.

„ Večernje novosti„ ovo najavljuju kao dvostruki eksperiment na Crvenom krstu: eksperiment Samjuela Beketa i eksperiment petorice mladih umetnika. Predstava ne doživljava premijeru, jer uprava Pozorišta odlučuje da se održi zatvorena premijera i to samo za članove ansambla. Direktor Dinulović tvrdi da predstava nije skinuta sa repertoara, već samo odložena „za bolja vremena„. U međuvremenu GODO je izveden u ateljeu Miće Popovića na Starom Sajmištu, a dve godine kasnije njime je otvoren Atelje 212. Sredinom oktobra radno je proslavljena petogodišnjica rada. Od osnivanja izvedeno je 1.217 predstava koje je videlo više od 600.000 gledalaca.

1955.

Premijera Nušićevog SUMNJIVOG LICA u režiji Soje Jovanović dovela je do podeljenosti u pozorišnoj javnosti.

Premijera Nušićevog SUMNJIVOG LICA u režiji Soje Jovanović dovela je do podeljenosti u pozorišnoj javnosti. Jedni su govorili o „novom viđenju Nušića„ a drugi „o iznevernom Nušiću„. Preko ove predstave vodila se ideološka borba između „modernista„ i „ždanovaca„. Pobedili su ovi drugi.

1956.

Premijera MAČKE NA USIJANOM LIMENOM KROVU Tenesi Vilijamsa u režiji Minje Dedića, zbog ideoloških dušebrižnika, gotovo da je bila dovedena u pitanje.

Razlog pometnje: Olivera Markovič (Meg) u kombinezonu i tema homoseksualizma. Tridesetog maja Pozorište polazi na veliku domaću turneju: šest svojih predstava prikazuje u Splitu, Mostaru, Sarajevu, Zenici i Tuzli, a u oktobru odlazi na turneju u Bugarsku, gde prikazuje 21 predstavu. Upravnik, Predrag Dinulović, najavljuje novu sezonu: „Davaćemo predstave po domovima kulture, fabričkim halama, fakultetima, jer smatramo da su potencijalne mogućnosti pozorišta za društveno i kulturno delovanje mnogo šire nego što se u samoj zgradi pokazuje„.

1957.

U januaru je izvedena premijera Brehtove MAJKE HRABROSTI u režiji Minje Dedića.

Za Jovana Hristića „to je labudova pesma Beogradskog dramskog pozorišta. „U foajeu pozorišta održana je izložba fotografija Miodraga B. Protića sa gostovanja Beogradskog dramskog pozorišta.

1958.

Prvog januara pred sam početak predstave nestaje struje, pa je uprava Pozorišta bila primorana da se izvini publici i otkaže predstavu.

Pored muke sa strujom, veliki je problem i nedostatak gradskog prevoza, pa publika ne može da se preveze do svojih kuća posle predstave. Čitavog juna Pozorište je gostovalo po Hrvatskoj: šest odabranih predstava odigrano je u Osijeku, Varaždinu, Zagrebu, Rijeci i Puli. U prvim danima oktobra priredjena je „Nedelja domaće drame” i izvedene su tri premijere dela savremenih pisaca: VEJKA NA VETRU Koleta Čašula (režija Minja Dedić), NA IVICAMA RASTU MALE JELKE Igora Tokara (režija Jovan Putnik), POGLED UNATRAG Miodraga Đurđevića (režija Darko Tatić).

1959.

Šta biste voleli da gledate u našem Pozorištu?

Ovo pitanje bilo je postavljeno posetiocima Beogradskog dramskog pozorišta početkom godine. Dobijeno je 4.000 odgovora, najviše su tražena dela Miroslava Krleže i Judžina O’Nila. Dvadesetog marta Pozorište proslavlja desetogodišnjicu. Za rođendan se uzima datum premijere Nušićevog SUMNJIVOG LICA. Krajem juna Pozorište završava jednomesečnu turneju po Sloveniji i Hrvatskoj. Desetog juna Beogradsko dramsko pozorište i Humorističko pozorište spajaju se u jedan teatar pod imenom Savremeno pozorište. Za upravnika biva postavljen Predrag Dinulović, jer se niko drugi nije javio na konkurs. Prvog oktobra otvorena je stalna scena Savremenog pozorišta u Domu kulture u Zemunu. Predstave će se izvoditi svake subote i, eventualno, sredom. Prva premijera novog Pozorišta na sceni na Crvenom krstu izvedena je 6. oktobra, a scena na Terazijama otvorena je 8. novembra.

1960.

Evropska premijera NEŽNE PTICE MLADOSTI Tenesi Vilijamsa odigrana je 24. februara.

Komad je, prethodno, igran još samo na Brodveju. Ansambl Savremenog pozorišta podeljen u tri grupe polazi na jednomesečnu turneju po Srbiji, Makedoniji i Hrvatskoj. Dve grupe su dramske, a jedna muzičko- baletska. Prva sezona Savremenog pozorišta nije uspela da pokaže ono zbog čega je fuzija izvršena: kreativni rezultat. Dva puta je za kratko vreme u foajeu zgrade Savremenog pozorišta osvanuo pogrebni venac sa trakom na kojoj je pisalo: „Pokojnom Beogradskom dramskom pozorištu- Ožalošćeni glumci„.

1961.

Na konkurs Savremenog pozorišta javilo se 87 umetnika od kojih je posebna komisija izabrala 2 reditelja i 16 glumaca.

Na završetku sezone 1960/1961. pozorište napuštaju reditelj Minja Dedić, glumci: Olivera i Rade Marković, Mića Tomić, Ljiljana Krstić i Ksenija Jovanović. Početkom sezone dolaze nove glumačke snage: Radmila Savićević, Toma Kuruzović, Žiža Stojanović, Vlastimir Velisavljević i drugi. Raša Popov u „Mladosti„ objavljuje da su se 27. oktobra na predstavi OPTUŽENE KOMEDIJE u Kostolcu gledaoci zasmejali 258 puta.

1962.

Školska scena Savremenog pozorišta

Namenjena srednjoškolcima i studentima, otvorena je početkom februara premijerom SLOVA O LJUBAVI, scenskom panoramom srednjevekovne srpske književnosti. Aleksandar Bakočević, novi upravnik, najavljuje jasnu diferencijaciju orijentacije dveju scena i dodaje : „Naš program je sa ambicijama, ali ne ambiciozan program„.

1963.

Upravni odbor Savremenog pozorišta zbog sažimanja ansambla odlučio je da ne obnovi ugovor sa 12 članova.

Igraju se predstave: PUT OKO SVETA Branislava Nušića; VUČJAK Miroslava Krleže… Zoran Radmilović igra u predstavi BETON I SVICI Aleksandra Ognjanovića, a Radmila Andrić dobija Oktobarsku nagradu grada Beograda za ulogu Barbline u Frišovoj ANDORI.

1964.

Odlukom Gradske skupštine, na sednici 31. januara, za novog upravnika Savremenog pozorišta postavljen je Pavao Broz, urednik časopisa „Socijalizam„.

U aprilu mesecu postavljena je prva opereta na beogradskoj sceni LJUBAV U MOSKVI Dimitrija Šostakoviča u režiji Aleksandra Ognjanovića. Sterijina nagrada dodeljena je Zoranu Radmiloviću za ulogu Vuka Resavca u BETONU I SVICIMA; evropsku premijeru komada Artura Milera POSLE PADA režira Aleksandar Ognjanović. Ovo je peta drama Artura Milera postavljena na scenu Savremenog, odnosno Beogradskog dramskog pozorišta. Povodom stogodišnjice rođenja Branislava Nušića na scenu na Terazijama postavljen je MISTER DOLAR u režiji Marka Foteza.

1965.

Filip David, dramaturg pozorišta, poziva na saradnju sedamnaest dramskih pisaca, među njima Danila Kiša i Borislava Pekića.

Tekstovi koji su naručeni moraju biti savremeni i angažovani. Ove godine premijerno se izvodi Šekspirova BOGOJAVLJENSKA NOĆ, na sceni na Terazijama prikazuje se NOVELA OD STANCA i TIRENA Marina Držića. Krajem godine Pavao Broz odlazi na novu dužnost. Traži se novi upravnik.

1966.

„Politika ekspres„ u januaru objavljuje da je situacija u Savremenom pozorištu dostigla kulminacionu tačku i da stanje počinje da liči na beznadežno.

Više od mesec dana nije bilo proba. Od trinaest kandidata za upravnika Pozorišni savet izabrao je pet. Sredinom februara novine javljaju da bi se ansambl Scene na Terazijama mogao naći na ulici ukoliko se ne reši zahtev „Beograd filma„ da vrati svoje prostorije. Postoji ideja da se ansambl prebaci u prostorije Doma omladine, ali ipak odlukom Gradske skupštine Scena na Terazijama još nekoliko godina ostaje u dvorani bioskopa „Beograd„. Za upravnika Savremenog pozorišta izabran je Isak Amar. Izabrane drame sa pozivnog konkursa Savremenog pozorišta su PASIJANS Mome Kapora (glavna uloga pisana za Zorana Radmilovića) i PRED SLEPIM ZIDOM Miodraga Ilića (glavne uloge pisane za Vlastimira Đuzu Stojiljkovića i njegovu suprugu Olgu Stanisavljević).

1967.

Početkom godine Miodrag Petrović Čkalja vraća se u svoju staru kuću.

Odigrane su četiri premijere: PARISKI ŽIVOT Žaka Ofenbaha; BOG JE UMRO UZALUD Radivoja Lole Đukića; KO ĆE DA SPASE ORAČA Frenka Gilroja i SMRTONOSNA MOTORISTIKA Aleksandra Popovića, koja je izvedena na Međunarodnom festivalu eksperimentalnih scena u Frankfurtu.

1968.

Posle Raše Plaovića i Branka Pleše, Zoran Radmilović je treći posleratni beogradski Hamlet.

Svetlana Bojković i Petar Božović, još uvek studenti, debituju u predstavi ĐIDO koju režira Minja Dedić. Vlastimir Đuza Stojiljković i Zoran Radmilović počinju sezonu kao članovi Ateljea 212. Još jedna domaća komedija prikazana je na Sceni na Terazijama – PONOĆNA PROVALA Miroslava Mitrovića.

1969.

Uprava pozorišta najavljuje čak 16 premijera.

Isak Amar, upravnik, izjavljuje da je cilj da se stvori atraktivan program, kao prvi korak ka stvaranju popularnog demokratskog narodnog pozorišta. U Šekspirovoj komediji DVA VITEZA IZ VERONE, u režiji Minje Dedića na scenu stupaju junaci kao savremeni hipici u psihodeličnim bojama i mini suknjama. Početkom sezone Savremeno pozorište potpisuje ugovor o saradnji sa Osiguravajućim zavodom „Jugoslavija„ koji se obavezuje da će otkupiti pedesetak predstava i finansijski pomoći pripremanje predstave IVKOVA SLAVA u režiji Gradimira Mirkovića.

1970.

Stogodišnjicu od prvog izvođenja KIR JANJE Jovana Sterije Popovića Savremeno pozorište u februaru obeležava premijerom nove verzije.

Prvi put u istoriji Resnika ovo beogradsko prigradsko naselje videlo je jednu pozorišnu predstvu: u prepunoj sali Zadružnog doma Savremeno pozorište izvelo je Čehovljevu PROSIDBU. Sezona domaćih mjuzikla na Sceni na Terazijama: BEOGRAD NEKAD I SAD Vojkana Borisavljevića i MAJSTOR S MORA Kornelija Kovača. Krajem juna osnovana je Zajednica prijatelja Savremenog pozorišta. Pristup zajednici podrazumevao je novčano ulaganje, a za uzvrat dobijale su se karte u pola cene. Isak Amar opet je izabran za upravnika Savremenog pozorišta.

1971.

Na svečanosti 1. juna Savremeno pozorište promeniće ime u- Teatar Beograd.

Upravnik Isak Amar saopštava da je poslednjih deset sezona Pozorište bilo nesavremeno i da je rešeno da ubuduće preraste u pravo beogradsko pozorište. U ovoj godini izvode se predstave: KRALJ BETAJNOVE Ivana Cankara u režiji Aleksandra Ognjanovića; UDVORENJE ARHANĐELA GAVRILA DEVOJCI MARIJI Milorada Pavića u režiji Uroša Glovackog; JADI OD LJUBAVI u režiji Svetozara Rapajića.

1972.

Krajem maja održana je prva redovna godišnja skupština Zajednice prijatelja Savremenog pozorišta koja okuplja 21 preduzeće.

Najčešći posetioci su građevinski radnici. Savremeno pozorište obećalo je da će pripremiti jednu predstavu koju će, u širokoj anketi odabrati sami radnici. Na svečanoj sednici, 21. oktobra, Savet pozorišta odlučuje da Savremeno pozorište promeni ime u Beogradsko pozorište. U okviru proslave dvadesetpetogodišnjice pozorište daje dve premijere: DORĆOLSKA POSLA Čiča Ilije Stanojevića i Petra Kostića, u režiji Nebojše Komadine i Sterijine RODOLJPCE u režiji Minje Dedića koji se po rediteljevoj zamisli igraju na praznoj sceni bez dekora.

1973.

Povodom ideje da se Scena na Krstu i Scena na Terazijama razdvoje u dve potpuno samostalne kuće

upravnik Isak Amar je izjavio da je to nemoguće, jer bi obe kuće morale da imaju kompletne prateće službe.Krajem februara Isak Amar daje ostavku na mesto upravnika. Ocenjeno je da je samoupravljanje nerazvijeno, a međuljudski odnosi poremećeni. Vršilac dužnosti upravnika je Miodrag Petrović Čkalja, a zatim Tamara Miletić. Povodom dvadesetpetogodišnjice Beogradsko pozorište odlikovano je Ordenom zasluga za narod. Odigrane su: BAL LOPOVA, ŽENSKI RAZGOVORI, RAZBOJNICI, DAN TRINAESTI i MIZANTROP čiju režiju potpisuje osam glumaca koji igraju u predstavi.

1974.

Miroljub Milanović je vršilac dužnosti upravnika Beogradskog pozorišta.

Članovi pozorišta aklamacijom su se izjasnili za razdvajanje scena na Krstu i na Terazijama, što praktično znači formiranje dva nova pozorišta. Labišov SLAMNATI ŠEŠIR ponovo je postavljen na scenu, posle 23 godine, u režiji Radoslava Dorića. Isti reditelj postavlja i prvu premijeru na Maloj sceni „Branislav Nušić„ u Zetskoj ulici: NAOČARI Branislava Nušića.

1975.

Premijerom drame JEDNE NEDELJE JEDNOG LETA Živorada Mihailovića Šilje u režiji Uroša Glovackog, u Sali za probe otvorena je Mala scena Beogradskog pozorišta.

Gotovo jednoglasnom odlukom od oko 270 članova najzad su dve scene razdvojene i Beogradsko pozorište zvanično prestaje da postoji. Scena na Krstu postaje novi teatar sa imenom Beogradsko dramsko pozorište, a Scena na Terazijama će se ubuduće zvati Pozorište na Terazijama. Za upravnika Beogradskog dramskog pozorišta imenovan je Miodrag Ilić, a prva premijera bila je 6. decembra: MAKSIM CRNOJEVIĆ Laze Kostića u režiji Branislava Mićunovića.

1976.

Miodrag Petrović Čkalja nakon sukoba sa upravnikom napušta Pozorište i postaje slobodan umetnik.

Početkom maja novine javljaju da je osnovano već 15 klubova prijatelja Beogradskog dramskog pozorišta u mesnim zajednicama. U planu je da do kraja godine svaki glumac Kuće na Krstu dobije svoj klub, dakle biće ih 48. Dve monodrame odigrane su u istom danu: u LJUBAVI U PRONEVERI Milenka Vučetića igra Radmila Savićević, a u ZABUNAMA Danila Nikolića igra Miodrag Popović Deba. Obe predstave režira Dejan Mijač.

1977.

Pred više od 800 radnika Pozorište u novembru izvodi BEĆARAC Zorana Petrovića u hali Fabrike tepisona u Odžacima.

Predstava je izvedena u znak zahvalnosti za 320 kvadratnih metara podne obloge koju je fabrika poklonila Pozorištu. Na „Gavelinim večerima„ u Zagrebu, Beogradsko dramsko pozorište prikazuje Krležinu AGONIJU. Žiža Stojanović je Fema u Sterijinoj POKONDIRENOJ TIKVI; a u režiji Vladimira Plaovića izvedena je premijera drame ŽIVE KAO SVINJE Džona Ardena. Za predstavu NOĆ MLADENACA Andreja Hinga pisac je dao eksluzivna prava za praizvedbu Beogradskom dramskom pozorištu.

1978.

Godina domaćih pisaca! Izvedena su dela: Ivana Ivanjija, Željka Senečića, Borislava Pekića, Ranka Marinkovića.

Na sceni Beogradskog dramskog pozorišta predstavom VREME I PORODICA KONVEJ Džona Pristlija diplomirali su: Dragoljub Denda, Dara Džokić, Gordana Gadžić, Branislav Lečić, Danica Maksimović, Vlado Kerošević, Milorad Jekić, Sonja Knežević i Enver Petrovci. Premijerom GOSPOĐE MINISTARKE Branislava Nušića Pozorište obeležava 30 godina rada. Ansamblu se pridružuje četvoro mladih glumaca: Jadranka Selec, Vesna Čipčić, Srđan Dedić i Mile Stanković. U oktobru izlazi prvi broj „Reflektora„, mesečnog glasnika Beogradskog dramskog pozorišta. U kalendarskoj 1978. godini Beogradsko dramsko posetilo je 115.000 gledalaca.

1979.

Aforizmi Zorana Rankića vezani za Pozorište u mesečnom glasniku Beogradsko dramskog:

– Skresao je upravniku sve u lice, ali je zamolio da mu to ne kažemo.
– Odan je pozorištu, jer ono nema načina da ga se reši.
SMRT PREDSJEDNIKA KUĆNOG SAVJETA – novi komad Ive Brešana, režira Ivica Kunčević, gost iz Zagreba. Prva predstava na Novoj sceni Beogradskog dramskog pozorišta je DRŽAVNI LOPOV Fadila Hadžića, u režiji Predraga Lakovića. Novi scenski prostor je preuređena sala za probe i može da primi 136 gledalaca. U programu se navodi da je Nova scena „namenjena slobodnijim formama, pozorišnom eksperimentu i neposrednijem kontaktu sa publikom„. Brešanova komedija nije nikada bila izvedena, jer je skinuta sa repertoara zbog političke nepodobnosti, dva dana uoči premijere. Pozorište prvi put gostuje u Austriji. Ansamblu se pridružuju: Rade Marković, Rozalija Levai, Lazar Ristovski, Gordana Kosanović i Vesna Đapić. Umetnički direktor postaje Đorđe Lebović, a stalni reditelj Paolo Mađeli.

1980.

Prvog februara za vršioca dužnosti upravnika postavljen je Miodrag Deba Popović. Higinsov komad HAROLD I MOD režira Paolo Mađeli.

Harolda, mladića uplašenog od života igra Milan Erak, a Mod, ženu u dubokoj starosti, kojoj će se okrenuti njegova ljubav, igra Tatjana Lukjanova. Premijeru ovog komada obeležila je nesreća koja se dogodila Milanu Eraku kome je cug pao na glavu, pa je doživeo blagi potres mozga, ali je ipak odigrao premijeru. Od avgusta novi upravnik je Velizar Popović, do tada direktor Narodnog univerziteta „Braća Stamenković„.

1981.

Lazar Ristovski je Mocart, Rade Marković je Salijeri, a Rozalija Levai Konsatanca, Mocartova žena u AMADEUSU Pitera Šefera koji režira Paolo Mađeli.

Sezonu otvara LUDA Edvarda Bonda u režiji Slobodana Unkovskog. Gost kostimograf je Meta Hočevar. SUMNJIVO LICE Branislava Nušića četvrti put je na sceni Beogradskog dramskog pozorišta, ovog puta u režiji Aleksandra Ognjanovića, sa Žikom Milenkovićem u glavnoj ulozi.

1982.

BERTINO BLAGO, drugi komad Martina Hinga režira Paolo Mađeli u februaru.

Tri meseca kasnije potpisuje i režiju CENTRIFUGALNOG IGRAČA Todora Manojlovića. SABIRNI CENTAR Dušana Kovačevića prvi je komad ovog pisca na sceni Beogradskog dramskog pozorišta i prva režija Ljubomira Draškića u Pozorištu. Za ulogu Berte u BERTINOM BLAGU Tatjana Lukjanova dobila je Oktobarsku nagradu grada Beograda. Upravnik pozorišta izjavljuje da Beogradsko dramsko u poslednje dve godine nije imalo gubitaka. Mira Erceg režirala je BEBNJEVE U NOĆI Bertolda Brehta.

1983.

SABIRNI CENTAR je jedna od četiri najbolje predstave u Beogradu u 1982. godini, po oceni nadležne komisije gradskog SIZ-a kulture.

Tim povodom Beogradskom dramskom pozorištu je dodeljena novčana premija. SABLJA DIMISKIJA Aleksandra Popovića u režiji Zlatka Svibena izvedena je 14. januara, a glavnu ulogu igrala je pevačica narodnih pesama Izvorinka Milošević. Skoro ceo ansambl Beogradskog dramskog pozorišta, potpomognut studentima Fakulteta dramskih umetnosti učestvuje u predstavi SENTANDREJSKE RAPSODIJE Đorđa Lebovića u režiji Miloša Lazina. Ulogom Ignacije u komadu Luiđija Pirandela VEČERAS IMPROVIZUJEMO u režiji Paola Mađelija, Mira Stupica se vraća na scenu posle sedam godina pauze. Pozorište tokom novembra gostuje u Moskvi i Kijevu.

1984.

Probe novog komada Aleksandra Popovića MREŠĆENJE ŠARANA u režiji Slobodanke Aleksić prekinute su zbog sukoba ansambla i reditelja, da bi na kraju ovim komadom bilo otvoreno novo pozorište Zvezdara teatar.

Između Beogradskog dramskog pozorišta i nekoliko radnih organizacija potpisan je interesni sporazum organizovanja: u zamenu za usluge ovih organizacija u realizaciji predstava, zaposleni će besplatno moći da dođu u Pozorište. Premijera SAMOUBICA Velizara Popovića u režiji Dejana Mijača odigrana je 1. septembra. Pedeseto izvođenje komada VEČERAS IMPROVIZUJEMO i stoto SABIRNOG CENTRA.

1985.

Sezonu otvara predstava IVONA, BURGUNDSKA KNEGINJA Luiđija Pirandela u režiji Paola Mađelija.

ŽAKA FATALISTU I NJEGOVOG GOSPODARA, dramu Milana Kundere, čehoslovačkog pisca u pariskom egzilu, režira gost iz sarajeva Gradimir Gojer (15. januara). ŽENIDBA Nikolaja Gogolja u režiji Dejana Mijača odigrana je 27. marta, što je treća posleratna postavka ovog komada u Beogradu. Pozorište gostuje u Hrvatskoj u aprilu, a u maju odigran je pedesti AMADEUS Pitera Šefera. Premijera predstave VELIKI BRILJANTNI VALCER Draga Jančara u režiji Ljubiše Georgijevskog odigrana je 14. decembra, a LARGO DESOLATO Vaclava Havela u režiji Dejana Mijača 27. decembra.

1986.

Savet pozorišta za novog umetničkog direktora Kuće izabrao je Vladimira Jevtovića, docenta na Fakultetu dramskih umetnosti, koji se kandidovao na poziv glumaca, ali je odustao od funkcije, jer nije želeo da ulazi u klinč u kojem ni “slobodna sudijska volja“ ne bi bitno promenila odnos protivnika.

Branko Pleša prvi put kao reditelj i Miloš Žutić prvi put na Crvenom krstu u remijeri Nušićevog komada TAKO JE MORALO BITI – 9.februara. Stota Sterijina POKONDIRENA TIKVA u režiji Vladimira Plaovića; četvrti komad Aleksandra Popovića KOKŠIJE SLEPILO premijerno je izveden 19. aprila; POLTRON Siniše Pavića u režiji Aleksandra Đorđevića 23. maja. Dva dana pre toga izveden je sto pedeseti SABIRNI CENTAR. Radnički savet 3. jula izglasava nepoverenje upravniku Velizaru Popoviću i razrešava ga dužnosti. Ovu odluku poništava kao nevalidnu Okružni privredni sud u Beogradu do okončanja postupka pred Osnovnim sudom udruženog rada. Vlastimir Stojiljković obaveštava upravu da ne želi da nastavi da radi dok se ne sredi stanje u Kući, što remeti repertoar jer igra u sedam predstava. Paolo Mađeli najavljuje da napušta pozorište, zbog nepostojanja osnovnih uslova za rad. Velizar Popović 21. novembra daje pismenu ostavku na mesto upravnika. Stoti HAROLD I MOD, stota SABLJA DIMISKIJA, za vršioca dužnosti upravnika postavljen je Dimitrije Ristić. Premijera Nušićeve OŽALOŠĆENE PORODICE, u režiji Milenka Maričića izvedena je 19. decembra.

1987.

Dramatizacija romana Slobodana Selenića PISMO GLAVA Dubravke Knežević u režiji Vladimira Lazića izvedena je 18. januara.

Farsa Stevana Koprivice DUGO PUTOVANJE U JEVROPU u režiji Egona Savina izvedena je 19. aprila, glavne uloge igraju Lazar Ristovski i Vesna Čipčić. Nova sezona otvorena je još jednim komadom Stevana Koprivice JUGO NOKTURNO; izvedena je i prerađena televizijska drama KROJAČI DŽINSA (2. oktobra), u režiji Slobodana Šuljagića. Novi upravnik je Pero Đurđević. TRINAEST BOŽJIH TRIČARIJA, tekst koji je Milena Trobozić sastavila na osnovu dvaju dela španskog pisca Ramona del Valje-Inklana režira Paolo Mađeli.

1988.

Četrdeset godina od prve predstave Gradskog (Beogradskog dramskog) pozorišta, MLADOSTI OTACA Borisa Gorbatova (20. februara 1948.).

Za godišnjicu, pedeseti put igra se DUGO PUTOVANJE U JEVROPU Stevana Koprivice. Za četrdeset godina pozorište je izvelo 305 premijera. Priprema se naučnofantastični roman Borislava Pekića BESNILO u dramatizaciji Miodraga Zupanca, u režiji Jovice Pavića. Za predstavu je sašiveno 187 kostima i napravljena je pista kroz salu duga 12 metara. Premijera je izvedena nakon tri meseca proba – 27. februara. ČARAPU OD STO PETLJI komad Aleksandra Popovića, na Novoj sceni 29. februara režira Jagoš Marković. Egon Savin režira komad NOVO JE DOBA Siniše Kovačevića. Zbog zdravstvenih razloga, 16. juna prihvaćena je ostavka Pere Đurđevića. Pozorište gostuje u Moskvi. Pridružuje se proslavi 600 godina od kosovskog boja predstavom KOSOVO Miladina Ševarlića u režiji Branislava Mićunovića.

1989.

Za dva dana dve premijere: 17. januara PSOVAČI Isidore Bjelice, a 18. januara na Novoj sceni KRAJNOSTI Vilijama Mastrosimona.

Ulogom u PSOVAČIMA Toma Kuruzović obeležava 40 godina rada. Miroslav Bjelić je vršilac dužnosti upravnika, Tamara Mletić vršilac dužnosti umetničkog direktora. Miloš Lazin režira SRBIJOM UZVODNO, priču Jelice Zupanc - premijera izvedena 26. marta. Glumac –Miroslav Bjelić u aprilu postaje upravnik, a Borka Pavićević novi umetnički direktor; ona najavljuje MAČKU NA USIJANOM LIMENOM KROVU Tenesi Vilijamsa, kojom bi trebalo vratiti staru slavu Beogradskom dramskom. Premijeru će imati i: Krležin VUČJAK u režije mladog Zlatka Svibena, Mrožekov TANGO u režije Jadranke Anđelić i KLOPKA Tadeuša u režije None Dragovića.

1990.

Prva premijera odigrana je 3. marta: KARMEN 2000, projekat Lazara Stojanovića, predstava konstruisana iz sižea Bizeove opere.

Krajem marta traži se ostavka Borke Pavićević zbog nerealnih planova, zbog čega ansambl stupa u štrajk nakon suspenzije umetničkog direktora. Održavaju se probe, ali predstava nema. Glumac Miodrag Popović Deba od 7. aprila vrši dužnost upravnika. Štrajk se nastavlja. Nakon dobijanja garancija da će njihovi zahtevi biti ispunjeni, posle desetodnevnog štrajka glumci se vraćaju na posao. Ljiljana Todorović režira Vilijamsovu MAČKU NA USIJANOM LIMENOM KROVU sa Snežanom Bogdanović, Žarkom Lauševićem i Tatjanom Lukjanovom u glavnim ulogama. Premijera je bila 18. maja. U okviru prvog dela dramske antologije PLAY ALEKSANDAR POPOVIĆ, 26. septembra prikazuju se dela PUT ZA LEŠĆE i KRMEĆI KAS u režiji Radmile Vojvodić. Na Novoj sceni, još jedan komad Stevana Koprivice, u režiji Nađe Janjetović, ORUŽJE, ZBOGOM.

1991.

Sredinom januara nastavlja se projekat PLAY ALEKSANDAR POPOVIĆ komadom TAJNA VEZA u režiji Radmile Vojvodić.

Glumci u klasi Radeta Šerbedžije sa novosadske Akademije umetnosti izvode svoju diplomsku predstavu KAMERNA MUZIKA Artura Kopita u režiji Lenke Udovički 8. marta, a u brzo zatim 30. marta i predstavu u Šerbedžijinoj režiji – Bondove SPASENE. Dušan Jovanović režira KO SE BOJI VIRDŽINIJE VULF Edvarda Olbija sa Mirjanom Karanović, Radetom Šerbedžijom i Aleksandrom Alačem. Izvode se i dva Beketova dela u nepuna dva meseca: SREĆNI LJUDI u režiji Pavla Lazića i ČEKAJUĆI GODOA u režiji Harisa Pašovića. Čehovljevu dramu IVANOV režira Vladimir Lazić sa Miodragom Krivokapićem u glavnoj ulozi.

1992.

Brodvejski hit Lenforda Vilsona ZAPALI ME stiže na Crveni krst 18. januara u režiji Alise Stojanović.

Koproducent predstave je firma koja ima prostorije pod krovom Pozorišta. Desetak dana posle premijere u Bitef teatru u režiji Egona Savina, ZLOČIN I KAZNA Dostojevskog izvode se u režiji Pavla Lazića na Novoj sceni, gde u ulozi Sonje gostuje Sonja Savić. Posle gotovo trideset godina u ulozi gospođe Švarc pojavljuje se Olivera Marković u komadu SLOBODNA TERITORIJA Žan- Kloda Grimbera, u režiji Zorana Tasića. Na Novoj sceni 2. aprila po tekstu i u režiji Bratislava Petkovića igra se komad KASKADER. Nikita Milivojević u ložionici pozorišta režira komad EMIGRANTI Slavomira Mrožeka. Od nove sezone u predstavi ZAPALI ME Harisa Burinu zameniće Nikola Kojo. Na Novoj sceni komad Ežena Joneska INSTRUKCIJA u režiji Vladimira Plaovića, 29. novembra, nedelju dana kasnije POVRATAK DON ŽUANA Aleksandra Obrenovića, diplomska režija Kokana Mladenovića u klasi profesora Miroslava Belovića i mesec dana kasnije iz iste klase, diplomska režija Ane Miljanić predstave NAŠI OČEVI Vojislava Jovanovića Maramboa.

1993.

Dimitrije Ristić upozorava da tehnički uslovi dovode u pitanje rad pozorišta do kraja sezone.

Borka Pavićević sa mesta umetničkog direktora biva premeštena na mesto dramaturga. Početkom aprila izvodi se komad UTICAJ GAMA ZRAKA NA SABLASNE NEVENE Pola Zindela u režiji Ivane Ašković, a DAMU S KAMELIJAMA Aleksandra Dime u dramatizaciji Gordane Goncić režira Svetislav Goncić. Glavne uloge igraju Snežana Bogdanović i Uliks Fehmiu.

1994.

Prva premijera u novoj godini, 6. marta: KALEMEGDANCI Zorana Rankića u režiji autora i dvadeset dana kasnije na Novoj sceni Filip Gajić režira Kamijev NESPORAZUM.

Od 1. aprila nova upravnica pozorišta je glumica Ljiljana Sedlar. Opis stanja u Beogradskom dramskom: repertoar ne postoji, zgrada je u lošem stanju, nedovoljne dotacije, više od polovine prostora je izdato raznim firmama po simboličnoj zakupnini, ansambl od 35 glumaca je praktično besposlen. Početak sezone je odložen zbog adaptacije koju koče nerešeni sustanarski odnosi sa vlasnikom kluba “Krst“. Početkom decembra upravnica otkazuje gostoprimstvo Pozorišnoj radionici “Kobra“ koja skoro godinu dana u iznajmljenoj sali izvodi “samofinansirajuću“ predstavu MOJA DRAGA. U znak protesta ekipa predstavu izvodi na otvorenom, ispred zgrade pozorišta.

1995.

MIŠOLOVKA Agate Kristi u režiji Irene Ristić izvodi se 23. marta, što je prva premijera posle godinu dana adaptacije.

Sezona još zvanično nije počela, predstava se igra na Novoj sceni, a publika ulazi na službeni ulaz. Tokom juna izvode se premijere: U POVERENJU Pitera Šefera u diplomskoj režiji Darijana Mihajlovića, KAMEN ZA POD GLAVU Milice Novković u režiji Branislave Stefanović i za kraj sezone 21. juna TAMO- AMO Edena fon Horvata u režiji Dušana Petrovića. Odbor sindikata Beogradskog dramskog pozorišta na nekoliko gradskih i republičkih adresa šalju pismo u kome upravnicu Ljiljanu Sedlar optužuju za organizacioni, umetnički, kadrovski i finansijski haos u kući. POD OKRLJEM ZVEZDA Manuela Puiga u režiji Alise Stojanović poslednja je premijera u godini 24. decembra.

1996.

Ružica Sokić kao gošća igra na Krstu u predstavi NIKAD SE NE ZNA Bernarda Šoa u režiji Miroslava Belovića.

Odbor sindikata Beogradskog dramskog oglašava se javnim apelom za smenu upravnice Ljiljane Sedlar, koja odbacuje sve otužbe. Prva premijera u novoj godini je ČOVEK JE ČOVEK Bertolda Brehta u režiji Irene Ristić. Posle tačno 45 godina ARSENIK I STARE ČIPKE Džozefa Keserlinga ponovo je pred beogradskom publikom u Dimitrija Jovanovića sa Tatjanom Lukjanovom i Oliverom Marković u glavnim ulogama. Premijera je izvedena 23. novembra.

1997.

Nušićevu komediju MISTER DOLAR režira Miroslav Belović, a premijerno se izvodi 22. februara.

Predstava otvara Pozorišne svečanosti Milivoje Živanović u Požarevcu, zatim Dane komedije u Jagodini i učestvuje na Nušićevim danima u Smederevu. Raspravu o ostavci Ljiljane Sedlar između Odbora sindikata i uprave prekida Skupština grada koja za vršioca upravnika imenuje Miloša Krečkovića, dramaturga Pozorišta. Jedanaestog oktobra Šeridanovi SUPARNICI u režiji Milana Karadžića otvaraju 50. sezonu Beogradskog dramskog pozorišta.

1998.

Pod naslovom “Bertold Breht u Beogradu“ Pozorište dvadesetodnevnim programom obeležava stogodišnjicu Brehtovog rođenja.

Manifestacija je otvorena 23. januara izložbom o Brehtu, a zatim sledećeg dana nastavljena izvodjenjem SVAKODNEVNOG POZORIŠTA, dramatizacije Brehtovih tekstova o teatru, koje interpretira Danica Ristovski. Igra se 188 put HAROLD I MOD. Tri godine ranije Milana Eraka u ulozi Harolda zamenio je Slobodan Beštić. Dimitrije Jovanović režira SVE MOJE SINOVE Artura Milera, Darijan Mihajlović režira KLASNOG NEPRIJATELJA Najdžela Vilijamsa. Odigran je 250. POLTRON Siniše Pavića. Nakon godinu dana na funkciji vršioca Miloš Krečković biva imenovan za upravnika Beogradskog dramskog pozorišta. Četvrtog oktobra premijerno je izvedena predstava Maksima Gorkog MALOGRAĐANI, u režiji Radoslava Milenkovića.

1999.

Goran Sultanović 19. januara, prvi put u ulozi upravnika Pozorišta najavljuje premijeru REKVIZITERA Uglješe Šajtinca, studenta četvrte godine dramaturgije na Fakultetu dramskih umetnosti.

Predstavu režira Đorđe Marjanović, a igraju: Vlastimir Đuza Stojiljković, Ljiljana Lašić i Marko Živić. Gorčin Stojanović režira Sterijine RODOLJUPCE, a David Putnik Beketovog ČEKAJUĆI GODOA koji smešta u apokaliptični pejzaž posle nuklearne katastrofe. CIPELE OD KENGUROVE KOŽE, dramski prvenac Katarine Milutinović režira Irena Ristić, a Milan Karadžić komad Miodraga Karadžića SAMO VI ¢AJTE, A MI ĆEMO GRAKAT I ARLAUKAT. Jednu od glavnih uloga u komadu Karadžića igra Milutin Mima Karadžić. Predstava REKVIZITER se prikazuje u Zenici, što je prvo posleratno gostovanje jednog beogradskog teatra u Bosni. Tridesetak glumaca i statista učestvuje u komadu VELIKI DAN Slobodana Stojanovića u režiji Radoslava Dorića, čija premijera se igra 17. decembra.

2000.

Televizija OBN, koja pokriva celu teritoriju Bosne i Hercegovine, proglasila je za kulturni događaj u BiH u 1999. godini gostovanje Beogradskog dramskog pozorišta u Zenici sa predstavom REKVIZITER Uglješe Šajtinca.

Drama Kolina Higinsa HAROLD I MOD u režiji Paola Mađelija 23. marta izvodi se 200. put. Vladimir Lazić režira KUĆU SA PROZOROM, dramski prvenac glumice Ljiljane Lašić, premijera je izvedena 22. maja na Velikoj sceni. Od decembra novi upravnik Beogradskog dramskog pozorišta je Nebojša Bradić.

2001.

Televizija OBN, koja pokriva celu teritoriju Bosne i Hercegovine, proglasila je za kulturni događaj u BiH u 1999. godini gostovanje Beogradskog dramskog pozorišta u Zenici sa predstavom REKVIZITER Uglješe Šajtinca.

2002.

Goran Marković režira svoju dramu PANDORINA KUTIJA; u adaptaciji televizijske drame GOSPODIN FOKA Gordana Mhića, diplomskom režijom Ninoslava Šćepanovića, igraju Paulina Manov i Daniel Sič.

Tri premijere u trinaest dana: 16. marta ISPOVEST STAVROGINA KOD TIHONA, prema DEMONIMA Dostojevskog - duo drama Save Radovića na Novoj sceni; 26. marta PRIVATNI ŽIVOTI Noela Kauarda u režiji Dimitrija Jovanovića i 29. marta MAJKA I DETE Jun Fosea u režiji Stevana Bodrože, na Novoj sceni. Premijeri komada ZVER NA MESECU Ričarda Kalinoskog u režiji Nebojše Bradića 27. aprila prisustvuje autor. Darijan Mihajlović režira UBISTVO SESTRE DŽORDŽ Frenka Markusa. Plesom sa bakljama Teatar pokreta “ Mimart “ na trgu ispred zgrade pozorišta drugog juna obeležava se kraj sezone u kojoj je Beogradsko dramsko izvelo 11 premijera i 435 predstava. Početkom septembra objavjeno je da je završena licitacija za rekonstrukciju Beogradskog dramskog pozorišta i uređenje trga ispred zgrade na Krstu. Pozorište će svoje predstave izvoditi na scenama Teatra Bojan Stupica, Pozorišta Boško Buha, Doma kulture Studentski grad i na gostovanjima. Na Danima srpske kulture “Serbiart“ u Atini, Pozorište gostuje sa ZLATNIM RUNOM Borislava Pekića, a PANDORINA KUTIJA Gorana Markovića učestvuje na “Danima Beograda“ u Beču. Prva premijera u sezoni odigrana je 17. decembra na Novoj sceni u pozorištu koje je još uvek u rekonstrukciji: Aja Jung i balet DŽOZEFIN, inspirisan životom Žozefine Beker u režiji Nebojše Bradića.

2003.

Beogradskom dramskom pozorištu dodeljena je statueta “Joakim Vujić“ koju istoimeni kragujevački teatar dodeljuje za umetničke rezultate i izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti.

Priznanje je uručeno Nebojši Bradiću, upravniku, na svečanosti 15. februara. Tatjana Lukjanova dobitnik je nagrade za sveukupni doprinos i afirmaciju Beogradskog dramskog pozorišta. Trećeg marta pozorište prikazuje predstavu GORKE SUZE PETRE FON KANT Rajnera Vernera Fasbindera u uzvratnoj poseti Teatru Thallasa koje sa istim komadom gostovalo u Beogradu. Dve premijere u nedelju dana: 18. marta na Novoj sceni 24 ZIDA Igora Marojevića u režiji Žanka Tomića i 25. marta na Velikoj sceni KLIN Sajmona Deja u režiji Radoslava Milenkovića. Obnovljeno pozorište svečano se otvara 17. aprila premijerom predstave FREDERIK ILI BULEVAR ZLOČINA Erika Emanuela Šmita u režiji Milana Karadžića. Glavnu ulogu tumači Dragan Nikolić, koji se posle nekoliko godina vraća na pozorišnu scenu. Pored njega u predstavi igraju i Vesna Čipčić, Milica Zarić, Milorad Damjanović, Aleksandar Alač, Srđan Dedić, Pavle Pekić, Milutin Mima Karadžić, Hristina Popović, Dejan Matić Mata i drugi. Tokom rekonstrukcije obnovljene su 153 prostorije. Komad KAJ SAD Borivoja Radakovića režira Egon Savin. Na programu Beogradskog letnjeg festivala, u produženom delu sezone igraju se predstave: OVO BI MOGAO BITI VAŠ SREĆAN DAN Mileta Prodanovića u režiji Stevana Bodrože i GLENGERI GLEN ROS Dejvida Memeta u režiji Alise Stojanović. Na BELEF-u prikazuje se i predstava GLORY HOL u režiji Olivere Đorđević u kojoj pleše Dalija Aćin. Nakon odigranih uloga u televizijskoj drami X+Y=0 Borislava Pekića, Svetlana Bojković i Petar Kralj nakon 18 godina to čine i na sceni Beogradskog dramskog pozorišta u režiji Milice Kralj 9. novembra. Još jednu režiju potpisuje Milena Pavlović – komada TROJE Džulijana Barnsa, dok Stefan Sablić režira komad ADRESAT NEPOZNAT Katrin Kresman Tejlor na Novoj sceni. Na Velikoj sceni komad VINSENT sa Jasminom Ranković Avramović, Milicom Zarić, Radivojem Bukvićem, Vanjom Milačić i Dragišom Milojkovićem, Nikolasa Rajta režira Anja Suša.

2004.

Krajem januara predstavljen je sajt Beogradskog dramskog i sada se karte mogu rezervisati preko interneta.

Na Dan pozorišta na Novoj sceni ( 20. februara ), Mladen Popović režira sopstveni komad MASLAČAK I RETARD, za koju je dobio nagradu “Branislav Nušić“. Velika nagrada Pozorišta, prvi put sa imenom preminule Tatjane Lukjanove dodeljena je glumici Vesni Čipčić. Prvog aprila u hotelu Hajat na završnoj večeri akcije “Budi dobar i pokaži to drugima“ povelju za najbolju komunikaciju sa javnošću u 2003. godini, između ostalih, dobilo je Beogradsko dramsko pozorište. VILA SAŠINO Gorana Markovića u režiji Milana Karadžića izvedena je 3. aprila. Devet predstava iz pet zemalja izvedeno je na prvom Beogradskom festivalu igre koji je održan u Sava centru i Beogradskom dramsko pozorištu. Festival su pokrenuli Aja Jung, balerina i koreografkinja, i Nebojša Bradić, reditelj i upravnik Beogradskog dramskog pozorišta u saradnji sa Nacionalnim savetom za igru Srbije i Crne Gore pri Unesku. Dve premijere: TRGOVINA Alberta Ostermajera u režiji Anje Suše i NAKAZE Luca Hibnera u režiji Ane Tomović, kojoj je ovo bila diplomska predstava, a u predstavi su igrale Milica Zarić, Ljubinka Klarić i Paulina Manov. Za kraj sezone 25. juna izvedena je monodrama Erika Emanuela Šmita OSKAR I MAMA ROZ u režiji Nebojše Bradića, u kojoj igra Vesna Čipčić. U sezoni 2003/ 2004. predstave Beogradskog dramskog pozorišta videlo je 105.000 gledalaca. Pekićevo ZLATNO RUNO prikazano je u Istanbulu na mostu Galata na prvom Međunarodnom pozorišnom festivalu Prostor – teatar. Posebno priznanje petog Bijenala scenskog dizajna dodeljeno je Beogradskom dramskom pozorištu. Nikola Đuričko režira komad Borislava Pekića U EDENU NA ISTOKU u kome igra sa Vojinom Ćetkovićem, a 16. novembra premijerom komada Sanje Domazet KRILA OD OLOVA, u režiji Stevana Bodrože, završeni su Dani Milene Pavlović Barilli u organizaciji Beogradskog dramskog pozorišta.

2005.

Godina počinje u znaku Borislava Pekića.

Takoreći dan za danom prikazane su tri predstave: X+Y=0, U EDENU NA ISTOKU i ZLATNO RUNO. Prva premijera bio je JASTUČKO Martina Makdone u režiji Anje Suše, a u ciklusu nove britanske drame izvedena su još dva naslova: GVOZDENI ŽIVOT Rone Munro u režiji Žanka Tomića igraju Neda Arnerić, Milica Zarić, Jelena Ćuruvija i Srđan Dedić i RAZNESENI Sare Kejn u režiji Đurđe Tešić. Na Dan pozorišta, 20. februara, Đurđiji Cvetić uručena je nagrada “Tatjana Lukjanova“. Drugi beogradski festival igre održaće se pod sloganom “Svet igra u Beogradu“ i na njemu će učestvovati baletske kompanije i trupe iz osam zemalja. Praizvedba drame DELIRIJUM TREMENS Gorana Markovića, koju je autor i režirao, odigrana je 25. aprila na Velikoj sceni. Maša Stokić i Nebojša Bradić dramatizovali su MALAJSKO LUDILO, nedovršen roman Slobodana Selenića, predstavu je režirala Alisa Stojanović, koja je premijerno izvedena 8. juna na Velikoj sceni kao završni prilog obeležavanju desetogodišnjice piščeve smrti. Bilans sezone: 11 premijera, 400 predstava, 800.000 gledalaca ! MALA TRILOGIJA SMRTI Elfride Jelinek u režiji Nebojše Bradića izvedena je na BELEF-u kao koprodukcija sa Beogradskim dramskim pozorištem. Ova predstava gostovala je na preko 10 festivala u zemlji i svetu, a odlične uloge ostvarili su Đurđija Cvetić, Nebojša Dugalić, Milica Zarić, Ljubinka Klarić, Sonja Živanović, Dragan Petrović Pele i veliki broj mladih glumaca tada studenata fakulteta umetnosti u Beogradu. Dragan Bjelogrlić se nakon osam godina vratio u pozorište kao Rendi P. Mekmarfi u LETU IZNAD KUKAVIČJEG GNEZDA Dejla Vasermana u režiji Žanka Tomića. Premijera je odigrana 5. novembra. IGRU PAROVA Matjaža Zupančića, na Novoj sceni, režira Milica Kralj.

2006.

Posle LETA IZNAD KUKAVIČJEG GNEZDA, još jedan poznati naslov iz filmskog opusa Miloša Formana na repertoaru Pozorišta: AMADEUS.

Komad Pitera Šefera režira Alisa Stojanović, premijerno je izveden 15. januara. Za uloge u AMADEUSU i DELIRIJUM TREMENSU Predragu Ejdusu dodeljena je nagrada “Tatjana Lukjanova“. Beogradski festival igre, odnosno Aja Jung i Nebojša Bradić, osnivači, prvi su dobitnici nagrade Fonda “Jelena Šantić“ za 2004. i 2005. godinu. Treći Festival održan je pod motom “Univerzum igre“. ŽIVOT BR. 2 Ivana Viripajeva na Novoj sceni režira Anja Suša. Ulaznice za Beogradsko dramsko pozorište naručene preko interneta dostavljaju se na kućne adrese od početka aprila. Stogodišnjica rođenja Samjuela Beketa obeležena je 13. aprila u Beogradskom dramskom multimedijalnim događajem “Beket u Beogradu“. TRANSILVANIJA, prvi dramski tekst Dragana Nikolića režira Milan Karadžić. Koprodukciju sa BELEF-om, DISKO SVINJE režira Kokan Mladenović. Beogradskom dramskom pozorištu dodeljena je nagrada “Superbrands 2006“, u kategoriji “Kultura i zabava”. Nastavak Barnsovog komada TROJE – LJUBAV ITD. režira Milena Pavlović na Novoj sceni. Premijerom BLUZA ZA MESIJU, poslednjeg komada Artura Milera u režiji Jagoša Markovića Pozorište zatvara krug Milerovih drama na svojoj sceni, koji je započet još 1951. godine SMRĆU TRGOVAČKOG PUTNIKA. Nebojša Bradić je nagrađen za režiju, a Nebojša Dugalić za glumu na 4. Međunarodnom festivalu Zlatni vitez u Moskvi, gde je, u kategoriji kamerne forme, prikazano Pekićevo ZLATNO RUNO. Trinaestog novembra premijerno je izvedena predstava NEKE DEVOJKE Nila Labjuta u režiji Gorčina Stojanovića.

2007.

Repertoar planiran za ovu sezonu Beogradskog dramskog pozorišta vezuje se na specifičan način za proslavu šezdeset godina od osnivanja naredne godine.

Počeci teatra na Crvenom krstu bili su obeleženi hrabrošću mladog ansambla da se suoči sa novom dramaturgijom posleratnog sveta. Nastavljajući repertoarsku tendenciju započetu od 2000. godine, BDP predstavlja nove ili nepoznate komade stranih i domaćih autora, koji se bez iluzija, hrabro bave ključnim dilemama savremenog čoveka – od teze da nema nevinih, preko nepostojanja istine i morala, do zabluda o individualnoj slobodi i pravu na izbor. Suština je u preispitivanju. Upravo tu leži veza između Zlatnog doba jednog mladog teatra s početka 50’tih i savremenog, novog literarnog pozorišta koju repertoar Beogradskog dramskog pokušava da pokaže. Sezona je počela predstavom koja je rađena u koprodukciji sa Kruševačkim teatrom: NORWAY, TODAY Igora Bauresime u režiji Ane Tomović na Novoj sceni, zatim su usledile još tri premijere: ĆEIF Mirze Fehimovića u režiji Egona Savina – pobednik Konkursa za najbolju dramu, koji je organizovalo Beogradsko dramsko pozorište u saradnji sa Internacionalnim sarajevskim festivalom MESS; NE IGRAJ NA ENGLEZE Vladimira Đurđevića u režiji Staše Koprivice, POSLE ZABAVE Tatjane Ilić u režiji Alise Stojanović i DISHARMONIJE Sanje Domazet u režiji Nebojše Bradića na Velikoj sceni.

2008.

Ova godina je u znaku obeležavanja 60. jubileja Beogradskog dramskog pozorišta.

Sa svojim čvrsto ustanovljenim repertoarom, koji čine savremeni domaći i strani autori ono nastavlja da neguje tradiciju inovativnog i novog u umetnosti. Nova scena profilisana je kao eksperimentalni prostor za mlade, ali generalno Pozorište otvara vrata novim autorima. Beogradsko dramsko pozorište decembar mesec proglaša mesecom humanosti i povodom toga održava razne akcije. Prva premijera je na Novoj sceni: 29. januara ŽENA BOMBA Ivane Sajko u režiji Bojana Đorđeva. Milica Kralj na Velikoj sceni režira PLINSKU SVETLOST Patrika Hamiltona, premijera je odigrana 15. februara sa Milicom Zarić i Milanom Čučilovićem u glavnim ulogama koji igraju bračni par, Petrom Kraljem koji igra inspektora i Jadrankom Selec, a kasnije Ivanom Nikolić. Milica Zarić je za ovu ulogu dobila nagradu za najbolju glumicu na Vršačkoj pozorišnoj jeseni. Povodom 60. rođendana, 20. februara upriličena je svečanost na kojoj su dodeljne tradicionalne godišnje nagrade Beogradskog dramskog pozorišta. Nagradu „Tatjana Lukjanova„ dobila je Dušanka Duda Stojanović. Ovom prilikom promovisana je i Monografija, priređena i štampana povodom proslave. Sezona se nastavlja premijerama u martu: na Novoj sceni OVERDONE AND GONE Dalije Aćin, 6. marta i ELING Sajmona Beneta u režiji Marka Manojlovića. U aprilu je održan 3. Beogradski festival igre, ali i premijere predstava RAZRED Matjaža Zupančića u režiji Milice Kralj i LAKA KONJICA Draga Jančara u režiji Milana Karadžića. Kraj sezone obeležile su dve premijere: 9. juna drama MLEKO Vasilisa Kacikonurisa u režiji Đurđe Tešić, 14. juna ROMANSA Dejvida Memeta u režiji Anje Suše. Održana je promocija knjige glumca Beogradskog dramskog pozorišta Dragiše Milojkovića „Ja, moj otac„ i 2. jula tradicionalni Dani Borislava Pekića. Na 53. Sterijinom pozorju predstava ĆEIF osvaja nagradu za: najbolju predstavu, najbolju režiju (Egon Savin); nagradu za glumačko ostvarenje ( Dušanka Duda Stojanović ) i nagradu „ Zoran Radmilović „ (Ljubomir Bandović). Tokom jula Nebojša Bradić imenovan je za ministra kulture i komunikacija republike Srbije, a Maša Mihailović, do tada operativni direktor, postaje v.d. upravnika pozorišta na Crvenom krstu.

2009.

Nežnost, brižnost, razumevanje, bliskost, samim time – radost postale su kategorije onostranog, čiji je pojavni oblik – virtualna slika ili halucinacija: izazvana prekomernom upotrebom opijata, antidepresiva; odnosno blizinom smrti.

Slika sveta u kome živimo je uznemiravajuća, i teatar bez ustezanja ili prećutkivanja treba da je pokaže onakvom kakva jeste, baveći se temama pred kojima svi zatvaraju oči. Pozorište kroz energiju zvuka, reči, boja i pokreta, pritiska emotivno dugme kojim se uznemirava, pokreće intelekt. Pozorište ne sme da bude dosadno. Ne sme da bude konvencionalno. Mora da bude – NEOČEKIVANO. Pozorište nas vodi do istine kroz iznenađenje, uzbuđenje, kroz igre i kroz radost. Ono čini prošlost i budućnost delom sadašnjosti. Ovo su preporuke kojim će se Beogradsko dramsko pozorište rukovoditi u novoj sezoni koja je započela 17. januara premijerom predstave ZEČJA JAMA Dejvida Lindsi Abera u režiji Filipa Grinvalda u kojoj igraju Milica Zarić, koja će te godine za ovu ulogu dobiti godišnju nagradu pozorišta „Tatjana Lukjanova“ za najbolje glumačko ostvarenje, kao i Đurđija Cvetić, Ivan Tomić, Ivana Nikolić i Nikola Jovanović . Sezona se nastavlja predstavom BAR SAM SVOJ ČOVEK Igora Marojevića u režiji Milene Pavlović. Tokom godine dolazi do saradnje sa Goethe institutom iz Beograda koji na međunarodnom konkursu povodom panevropskog Festivala After the fall (Posle pada) bira autorski komad Gorana Markovića FALSIFIKATOR da predstavlja našu zemlju. Premijera u koprodukciji sa ovom institucijom, izvedena je 17. maja u režiji autora. Predstava je gostovala od 4. do 7. novembra na Evropskom pozorišnom festivalu u Nemačkoj. Festival, veliko finale dvogodišnjeg, međunarodnog, transevropskog pozorišnog projekta “Posle pada” Gete Instituta, Federalne agencije za civilno obrazovanje Nemačke, te Teatarbiro-a iz Milhajma na Ruru i Državnog pozorišta iz Drezdena, bio je održan od 31. oktobra do 8. novembra u ova dva nemačka grada. Odigrano je šest odabranih predstava, od 17 nastalih na temu pada Berlinskog zida, društvenih i političkih previranja i promena koje je rušenje komunističkog sistema izazvalo. Maša Mihailović postaje nova upravnica Beogradskog dramsko pozorišta. Drugi deo godine obeležavaju predstave ANĐELI U AMERICI Tonija Kušnera u režiji Gorčina Stojanovića, SVIRAJ TO PONOVO, SEM Vudija Alena u režiji Marka Manojlovića. Godina se završava premijerom predstave MESEC U PLAMENU Sanje Domazet u režiji Stefana Sablića, čime se Beogradsko dramsko pozorište priključuje proslavi jubileja stogodišnjice rođenja slikarke Milene Pavlović Barilli.

2010.

Beogradsko dramsko pozorište odlučilo je da u ovoj sezoni – skine sa ljubavi veo beznačajnosti, da prodre u esencijalna svojstva njenog smisla u današnjem svetu, da otkrije šta je od nje preživelo, a šta je svrstalo u mitsku kategoriju savremenog društva, zbog čega se izvitoperila, prodala; zašto je bombastičnim reklamama minimalizovana.

Erotomanski svet pod lupom nauke, u slavu globalizacije i industrijalizacije, zaboravlja da se i danas, kako Sol Belou kaže, još uvek „više umire od slomljenog srca“. Iz perspektive visoke politike, iz dečije vizure, iz smisla prijateljstva, odnosno emotivnih veza, kolektivnog sećanja – treba ponovo naslutiti filozofski i humanistički značaj ljubavi, onako kako samo pozorište kroz stvaralački proces može to da predstavi. U 2010. godini ukupno je izvedeno 270 predstava od čega je bilo 6 premijera: muzičko- scensko delo SOLO ZA BERTOLDA BREHTA Slavenke Milovanović u režiji Ivane Vujić; REKVIJEM, NEGDE IZMEĐU PARIZA I ŠANGAJA Hanoka Levina u režiji Milice Kralj – po Čehovljevim pripovetkama; rimejk jedne od najdugovečnijih predstava HAROLD I MOD Kolina Higinsa u režiji Milana Karadžića sa Milenom Dravić u glavnoj ulozi; brodvejski mjuzikl BUĐENJE PROLEĆA Stivena Satera u režiji Nebojše Bradića; DERVIŠ I SMRT Mehmedalije Meše Selimovića u dramatizaciji i režiji Slobodana Ćustića koji tumači glavnu ulogu; i ŽIVOT JE PRED TOBOM Romena Garija u režiji Veljka Mićunovića. Održane su akcije u okviru tradicionalnog Meseca humanosti.Nastavljen je i projekat “Posle pada” u saradnji sa Gete institutum. Beogradsko dramsko pozorište u saradnji sa Gete institutom i EUNIC organizacijom, bilo je od 24. oktobra do 1. novembra domaćin Festivala “EVROPA U SRBIJI – POSLE PADA” na kome je izvedeno pet predstava iz Češke, Rumunije, Hrvatske, Nemačke i Srbije nastale na osnovu konkursa.

2011.

Beogradsko dramsko pozorište ovu sezonu označava kao „vreme zabave“: nostalgično za crno-belim svetom (kada je sve bilo jasnije); komično – jer svi vole da gledaju lepe i uspešne ljude kako se nedolično ponašaju; uzbudljivo – zbog poimanja da stvarnost još uvek postoji i izvan matriksa; onespokojavajuće jer predstavlja ljude u potrazi za svojom ljudskošću (ljubavi, verom, nadom); raskrinkavajuće pošto nam ukazuje na turbulencije osećanja, misli, odnosa, ubedjenja…

Ova zabava biće tematska: kako razbiti akumulirani mrak – metafizički, socijalni, politički, estetički – tminu u duši? Za proslavu rođendana Pozorišta pripremljen je program: 18. februara odigrana je premijera predstave KAO KROZ STAKLO Ingmara Bergmana u dramatizaciji Dženi Vorton i režiji Anje Suše, a 20. februara u foajeu otkrivena je spomen ploča preminulom Radetu Markoviću, koji je preko četrdeset godina igrao u Beogradskom dramskom pozorištu. Ovim povodom Velika scena ponela je ime velikana srpskog glumišta. Nagradu “ Tatjana Lukjanova “ dobila je Milena Dravić. Na Sceni “ Rade Marković “, 24. aprila izvedena je premijera predstave, velikog filmskog hita – SVE O MOJOJ MAJCI Pedra Almodovara u dramatizaciji Semjuela Adamsona i režiji Đurđe Tešić. U martu pozorište se priključuje obeležavanju jubileja Ive Andrića i obeležavanju Svetskog dana pozorišta. April donosi novi Beogradski festival igre. Sezona se tradicionalno završava Danima Borislava Pekića i dodelom nagrada fondacije koja nosi njegovo ime. Jesen donosi nove premijere: KELERABE SU ZDRAVE, prvi dramski tekst Milice Kralj koji je i režirala i dve diplomske studentske predstave koje su svojim kvalitetom zaslužile da se nađu na repertoaru: USAMLJENI ZAPAD Martina Makdone u režiji Dragana Petrovića Peleta i BEN Beke Savić u režiji Milana Neškovića.

2012.

Jubilarna 65. godina Beogradskog dramskog pozorišta obeležena je skromno.

Izvedene su tri premijere: na Velikoj sceni “Rade Marković” bila je praizvedba autorskog projekta Gorana Markovića DOKTOR D, a mladi reditelj Veljko Mićunović uradio je adaptaciju kultnog komada Artura Milera SMRT TRGOVAČKOG PUTNIKA; na Novoj sceni Milena Pavlović Čučilović postavila je tekst Maje Todorović DREKAVAC, koji je pobedio na 1. Konkursu za dramski prvenac, koji je organizovalo Beogradsko dramsko pozorište povodom jubileja. Održana je izložba studenata Fakulteta primenjenih umetnosti sa temom “BDP kao simbol Beograda” i izložba posvećena glumcima koji su nas napustili.

2013.

Godina sa šest premijera (što naših, što koprodukcija) - i to isključivo mladih/novih/neotkrivenih autora iz zemlje i regiona.

Na Velikoj sceni “Rade Marković” izvedeni su: LUNA PARK Aleksandra Jugovića, režija: Milena Pavlović Čučilović i MOJ SIN SAMO MALO SPORIJE HODA Ivora Martinića, režija: Predrag Stojmenović. Na Novoj sceni premijerno su prikazani: NEDELJA: JUČE, DANAS, SUTRA Ognjena Obradovića, režija: Milan Nešković; SAVRŠEN KROJ Vladimira Đurđevića; ZEČEVI SU BRZA HRANA Sare Radojković, režija: Maja Maletković i TRPELE Bobana Skerlića i Milene Depolo, režija: Boban Skerlić.Imali smo veliki broj inostranIh gostovanja, od čega izdvajamo dva - teatara iz Irske (SMRT OVAČKOG PUTNIKA Artura Milera u režiji Aleksandra Dundjerovića, koprodukcija Kolektiv Teatra iz Velike Britanije, Koledž univerziteta i Evrimen pozorišta iz Korka, sa Patrikom Džej Kroninom u glavnoj ulozi) i iz Hrvatske (Satiričko kazalište Kerempuh iz Zagreba sa predstavama NE IGRAJ NA ENGLEZE Vladimira Djurdjevića, u režiji Vinka Brešana i Željke Udovičić i GOSPOĐA MINISTARKA Branislava Nušića u režiji Olivera Frljića). Početkom sezone 2013/2014. uradjena je engleska verzija sajta, koja pruža osnovne informacije o našem istorijatu, repertoaru, akcijama, novostima.

2014.

Uzbudljiva godina obeležena premijerom kultnog komada Dragoslava Mihailovića KAD SU CVETALE TIKVE, u režiji Bobana Skerlića na Velikoj sceni “Rade Marković” i uspešnim festivalskim gostovanjima prošlogodišnjih produkcija TRPELE i MOJ SIN SAMO MALO SPORIJE HODA.

Izvedeni su na Velikoj sceni ANĐELI ČUVARI Staše Koprivice, režija: Veljko Mićunović, a Beogradsko dramsko pozorište uključilo se i u obeležavanje jubileja 150 godina od rodjenja Branislava Nušića premijerom komada TRI KLASE I GOSPODJA NUŠIĆ Vladimira Djurdjevića, u režiji Milice Kralj. Nastavljena je i saradnja sa beogradskim FDU izvodjenjem diplomske predstave rediteljke Milenije Stamenković - “Draga Jelena Sergejevna” Ljudmile Razumovske.Predstava TRPELE imala je kroz uspešan festivalski put, kao i socijalno-angažovanu misiju u zemlji i regionu. Videlo je više od 10.000 gledalaca. Na festivalu XIX Glumačke svečanosti “Milivoje Živanović” u Požarevcu Nagradu publike za glumicu večeri osvojila je Danica Ristovski, a Nagradu stručnog žirija za glumicu večeri Slađana Vlajović. Na 59. Sterijinom pozorju u Novom Sadu je dobila Sterijinu nagradu publike za najbolju predstavu i Sterijinu nagradu za scenski pokret (Marija Milenković). U Banja Luci na 9. Teatar festu “Petar Kočić” kompletna glumačka ekipa predstave osvojila je Nagradu za najbolju žensku ulogu, a predstava je osvojila Nagradu “Korak u hrabrost” Radio televizije Republike Srpske. Na 9. Festivalu “Teatar u jednom dejstvu” u Mladenovcu predstava je dobila Nagradu za najbolju predstavu, dok je na 9. Joakim Interfestu u Kragujevcu osvojila nagradu publike za najbolju predstavu, kao i Specijanu nagradu za društveni angažman i kolektivnu igru. Odlukom stručnog žirija proglašena je najboljom na 19. Jugoslovenskom pozorišnom festivalu “Bez prevoda” u Užicu. U saradnji sa organizacijom ADRA Srbija, bila je deo projekta borbe protiv nasilja nad ženama koji je podržan od strane Ambasade Norveške. Predstave su izvedene krajem novembra u Novom Sadu, Zrenjaninu, Nišu i Leskovcu, a prihod je biti namenjen lokalnim Sigurnim kućama. Komad MOJ SIN SAMO MALO SPORIJE HODA osvojio je dva priznanja na 24. Marulićevim danima u Splitu. Žiri je dodelio je Nagradu Marul za glumačko ostvarenje Milošu Bikoviću, a priznanje za najbolji savremeni dramski tekst izveden na Festivalu Ivoru Martiniću. Pokrenut je projekat “Teatarski most” – saradnje sa pozorištima van Beograda i iz regiona. Početkom sezone 2014/2015. na mesto direktora BDP-a postavljen je Slobodan Ćustić.

2015.

Pozorište na Crvenom krstu izvelo je čak 7 premijera, što u sopstvenoj produkciji, što kao koprodukcije, predstavljajući publici podjednako savremene autore (HOTEL EVROPA, Siniša Kovačević; RULET PLES Aleksandar Jugović, režija: Marko Živić; ART Jasmina Reza, režija: Miljan Prljeta; PRAZAN GRAD, Dejan Dukovski, režija:Marko Manojlović; PLES SA BOGOVIMA, Brajan Fril, režija: Aleksandar Dunđerović) i klasike XX veka (PALILULSKI ROMAN, Branislav Nušić, režija Egon Savin; POZIV NA POGUBLJENJE, Aleksandar Červinski/Vladimir Nabokov, režija Boban Skerlić).

Međunarodna saradnja obogaćena je kroz saradnju sa Beogradskim irskim festivalom, koji se tradicionalno održava početkom marta meseca, a povodom obeležavanja nacionalnog praznika Republike Irske – Dana Sv. Patrika. Na programu Festivala premijerno je izveden komad PLES SA BOGOVIMA. Potpisan je i protokol o umetničkoj saradnji sa Volkov teatrom - Ruskim državnim akademskim dramskim pozorištem iz Jaroslavlja – koje je u maju mesecu gostovalo na našoj sceni, a premijera POZIVA NA POGUBLJENJE , izvedena je na 16. Međunarodnom Volkov festivalu u Jaroslavlju, septembra 2015. godine.Predstave našeg Pozorišta sa uspehom su učestvovale na domaćim i međunarodnim festivalima: TRI KLASE I GOSPOĐA NUŠIĆ nagrađena je u Smederevu, na 32. „Nušićevim danima“ (Vladan Milić – glumac večeri), kao i u Zaječaru na 24. “Zoranovim danima” (po oceni publike – najbolja predstava); PALILULSKI ROMAN ovenčan je priznanjima na 10. festivalu “Teatar u jednom dejstvu” u Mladenovcu (nagrada za najbolju predstavu) i 10. Joakim InterFest u Kragujevcu (Hana Selimović – nagrada za najbolju glumicu); MOJ SIN SAMO MALO SPORIJE HODA osvojio je na 4. Festivalu prvoizvedenih predstava u Aleksincu čak pet priznjanja – za najbolju predstavu (po oceni žirija i publike), za najbolji tekst, za glumca večeri i najbolju glumicu manifestacije (Vesna Čipčić), za najbolju mladu glumicu “Dušan Duka Jovanović” (Aleksandra Anja Alač).

2016.

Repertoar BDP-a upotpunjen je protekle godine predstavama uglavnom savremenih autora – višestruko nagrađivanih pisaca i reditelja:

na Sceni „Rade Marković“ premijerno su izvedeni ČOVEK, ZVER I VRLINA Luiđija Pirandela u režiji Egona Savina i TERORIZAM braće Presnjakov, u režiji Snežane Trišić; na Novoj sceni odigrane su praizvedbe drama domaćih autora - Željka Hubača BERLINSKI ZID, u režiji Milana Neškovića, MOJE DETE Stojana Srdića, rediteljke Ane Đorđević, kao i premijere ROSMERSHOLM Henrika Ibzena, u adaptaciji dramaturga Tamare Baračkov i režiji Ane Konstantinović i Ivana Baletića i KLJUČEVI OD LERAHA Nikolaja Koljade u režiji Nataše Radulović. Nastavljena je saradnja sa Fakultetom dramskih umetnosti iz Beograda, pa je na našoj Novoj sceni diplomirala Tijana Vasić, klasa prof. Dušana Petrovića sa komadom PARAZITI Marijusa Fon Majenburga.Beogradsko dramsko pozorište sa uspehom je učestvovalo na domaćim i međunarodnim festivalima. Projekat MOJE DETE ovenčan je priznanjima: na 11. Međunarodnom pozorišnom festivalu JoakimInterFest u Kragujevcu (za režiju – Ana Đorđević, za najbolju Jovana Gavrilović, Nagrada publike), na mladenovačkom Festivalu “Teatar u jednom dejstvu” (Nagrada publike), na banjalučkom Međunarodnom festivalu mladog glumca „Zaplet 08“ (najbolja predstava, Jovana Gavrilović je proglašena za najbolju mladu glumicu, dok je Ivana Nikolić dobila priznanje za Glumicu večeri), na 5. Festivalu prvoizvedenih predstava u Aleksincu, kao i na 1. Festivalu evropskog teatra u Tuzli (najbolja predstava po ocenama žirija i publike, nagrade za najbolju režiju dobila je Ana Đorđević, a Jovana Gavrilović proglašena je za najbolju glumicu oba festivala) . Takođe, Nagrada za najbolje glumačko ostvarenje na 3. Festivalu "Gola mesečina" u Skoplju, na kome je gostovala predstava ELING Sajmona Benta, dodeljena je Pavlu Pekiću za naslovnu ulogu; dok je za najboljeg glumca na 3. Festivalu duodrame u Topoli proglašen Slobodan Ćustić za ostvarenje u autorskoj predstavi (dramatizacija i režija) DERVIŠ I SMRT po romanu Meše Selimovića.

2017.

Pozorište na Krstu 20. februara ušlo je u sedamdesetu godinu postojanja, a tim povodom bila je osmišljena multimedijalna prezentacija bogate istorije teatra.

Sećanje na najznačajnije stvaraoce i predstave BDP-a oživljeno je kroz postavku izložbe fotografija u foajeu i hodniku i kostima u malom foajeu. Za Dan pozorišta upriličen je vizuelni spektakl – 3D mapiranje fronta zgrade BDP-a animiranim projekcijama kojima su se publika i gosti prošetali kroz poslednjih 70 godina postojanja. Događaj je osmislio autorski tim Laboratorije za vizelna istraživanja FridLab koji predvodi Goran Balaban, uz tehničku podršku kompanije Atomik. “Sedamdeset sezona Pozorišta na Crvenom krstu” naziv je monografije o Beogradskom dramskom pozorištu, koju su priredili Savo Radović, dramski umetnik i član anslambla i dr Nikola Bjelić.Izvedeno je osam premijera na obe scene. Na Sceni “Rade Marković” premijerno su odigrani – POMORANDŽE ZA ZBOGOM Biljane Popović, u režiji Nenada Gvozdenovića, TOTOVI Ištvana Erkenja, u režiji Ljiljane Todorović, ZOJKIN STAN Mihaila Bulgakova, u režiji gošće iz Makedonije Nataše Poplavske, te IZ ŽIVOTA INSEKATA Karela Čapeka, reditelja Ivana Vukovića. Na Novoj sceni odigrane su premijere komada ŽENSKA POSLA Milene Pavlović Čučilović, u režiji Marka Jovičića, MOJ DEDA JE AUT Dušana Jankovića, u režiji Đurđe Tešić, CRNA KUTIJA Ane Đorđević, u režiji Andreja Nosova, kao i JAZAVAC PRED SUDOM Petra Kočića i reditelja Žanka Tomića.Saradnja Beogradskog dramskog pozorišta sa Volkov teatrom - Ruskim državnim akademskim dramskim pozorištem iz Jaroslavlja nastavljena je: potpisan je novi protokol o saradnji. Gosti iz Rusije izveli su početkom maja, dve predstave, a naš projekat MOJE DETE učestvovao je u zvaničnom programu Međunarodnog Volkov festivala, koji svakog septembra organizuje ovaj teatar iz Jaroslavlja. Predstava MOJE DETE nastavio je sa festivalskim uspesima: dva priznanja dodeljena su na 16. Festivalu BH drame u Zenici (Žiri publike dodelio je poduhvatu BDP-a Nagrade za najbolju predstavu manifestacije i za najbolju glumicu Festivala - Jovani Gavrilović); dve nagrade osvojene su i na 4. Festivalu „Bucini dani“ u Aleksandrovcu ("Zlatno zrno" za najbolju mušku ulogu pripalo je Andreju Šepetkovskom, a Najbolji mladi glumac, odnosno glumica Festivala je Jovana Gavrilović). Na jubilarnom 20. Teatar festu “Petar Kočić”, koji je održan u Banja Luci, Jovana Gavrilović je dobila specijalnu nagradu za mladu glumicu. Predstava “Moje dete” sa velikim uspehom izvedena je i u takmičarskoj selekciji 62. Sterijinog pozorja u Novom Sadu.

2018.

Beogradsko dramsko pozorište izvelo je čak deset premijera:

na Sceni “Rade Marković” premijerno su izvedeni – POSLEDNJI ROK Valentina Rasputina u režiji gosta iz Rusije, Valerija Kirilova; KLOŠMERL Gabrijela Ševaljea reditelja Kokana Mladenovića, NIČIJI SIN Mate Matišića, u režiji Marka Misirače; ROMAN O LONDONU Miloša Crnjanskog, u postavci Ane Đorđević, te EKVUS Pitera Šefera, reditelja Marka Manojlovića. Na Novoj sceni odigrane su premijere komada SLUČAJ: RUPA Ežena Joneska, u režiji Angelča Ilievskog; UTOPLJENA DUŠA Aleksandra Jugovića reditelja Bobana Skerlića; NA TRAGU Nikole Milojevića, u režiji Nenada Gvozdenovića; NEISPRIČANO Božidara Kneževića, reditelja Vladana Đurkovića i RASLO MI JE BADEM DRVO Živojina Pavlovića, u postavci Milene Pavlović Čučilović.Naš teatar je učestvovao na značajnim domaćim i međunarodnim festivalima –Aranđelovcu, BiH (Brčko, Banja luka, Priboj), Jagodini (Dani komedije), Šapcu (Pozorišno proleće), Novom Sadu (Sterijino pozorje), Somboru (Pozorišni maraton), Crnoj gori (Bar i Tivat), Vršcu (Pozorišna jesen), Mladenovcu, Mećavniku… Predstava MOJ DEDA JE AUT nagrađena je na Festivalu Dani komedije u Jagodini - “Zlatni ćuran” za najboljeg glumca pripao je Milanu Čučiloviću, a za najbolju mladu glumicu je proglašena je Suzana Lukić. Na 3. Teatarskom festivalu “Pozorišno proleće” u Šapcu dodeljena je Nagrada “Zalog za budućnost” Milici Janevski za ulogu u predstavi IZ ŽIVOTA INSEKATA. KLOŠMERL Gabrijela Ševaljea je na 26. „Vršačkoj pozorišnoj jeseni“ dobio nagradu za najbolju režiju - Kokan Mladenović, nagradu „Tomislav Pejčić“ - Aleksandar Jovanović, kao i Specijalnu nagradu za kolektivnu glumačku igru.

2019.

Prvu polovinu 2019. obeležio je niz previranja u Kući i svega 3 premijere.

Sredinom godine u BDP-u došlo je do smene uprave, te je umesto Slobodana Ćustića za direktora imenovan reditelj Jug Radivojević, što je bio uvod u revitalizaciju ne samo produkcije, već i same zgrade, kroz niz investicionih ulaganja u opremu i izgled Kuće.
Tokom jeseni postavljeno je pet novih naslova. Izvedene su premijere: “Sumrak bogova” Ivora Martinića, po motivima filma Lukina Viskontija, u režiji Jagoša Markovića; “Ko se boji Virdžinije Vulf” u režiji Lenke Udovički i koprodukciji sa Ulysses teatrom iz Zagreba; “Plastelin” Vasilija Sigareva, u režiji Marka Torlakovića; “Fine mrtve đevojke” Mate Matišića, u režiji Patrika Lazića i “Liliom” Ferenca Molnara, u režiji Ane Tomović.
Realizovana je, uz podršku osnivača Grada Beograda, ideja o osnivanju Regionalne unije teatara (RUTA), koja okuplja 6 reprezentativnih kuća iz Hrvatske (Ulysses), Slovenije (Mestno gledališče Ljubljana), BiH (Kamerni teatar 55, Sarajevo), Crne Gore (Gradsko pozorište, Podgorica) i Severne Makedonije (Dramski teatar), i organizovan je prvi u nizu RUTA festival.
Velika scena, koja se od 2011. godine zvala “Rade Marković”, preimenovana je početkom oktobra u „Olivera i Rade Marković“, a Nova scena ponela je ime Mala scena „Predrag Pepi Laković“ u znak sećanja na velika glumačka imena koja su obeležila rad Pozorišta.

2020.

Igrajući predstave pred publikom kad god je to bilo moguće, pripremajući nove naslove, formirajući scenu na otvorenom – BDP Arenu, Beogradsko dramsko nije tokom pandemije korona virusa odustalo od suštine teatra.

Za ovih godinu dana izvedene su 4 premijere: „Ružni,prljavi,zli“ Slobodna Obradovića, režija: Lenka Udovički; „Nije to to. Studija Fausta” Simone Semenič, režija: Tomi Janežič (u saradnji BDP-a sa SARTR-om iz Sarajeva, Zetskim domom sa Cetinja, Međunarodnim teatarskim festivalom MESS); „Čitač“ u dramatizaciji Fedora Šilija, po motivima romana Bernharda Šlinka, režija: Boris Lješević i autorski projekat gosta iz Nemačke Bon Parka “Jugojugoslavija”. Angažovani su gosti iz Hrvatske, Slovenije, Nemačke. Odigrane su 133 predstave, a predstave su izvedene i nagrađivane na domaćim i međunarodnim festivalima u Srbiji, Republici Srpskoj, Hrvatskoj. Takođe, BDP je organizovao, kod nas, pionirski poduhvat lajvstriminga predstave „Kad su cvetale tikve“ za čitav svet (572 grada na svim kontinentima, više hiljada gledalaca).

2021.

Uprkos pandemijskoj krizi i činjenici da su u prvoj polovini igrane predstave samo na Velikoj sceni „Olivera i Rade Marković“ uz smanjen kapacitet gledališta, produkcija BDP-a beleži čak 10 premijera – što samostalnih, što u saradnji sa teatrima iz zemlje i regiona.

Sa Beogradskim dramskim pozorištem sarađivali su eminentni domaći i regionalni autori poput Sebastiana Horvata, Diega de Bree, Ivice Buljana, Veljka Mićunovića, Jagoša Markovića, Ersana Mondtaga, te mladi Tara Manić i Jug Đorđević. Izvedeno je, u takvim uslovima, 175 naših predstava, što je zavidan poduhvat obzirom da je u regularnim okolnostima pre deset godina igrano oko 280 naslova. BDP Arena, letnja scena, uz pomoć Millennium team-a (čije ime sad nosi) osposobljena je za nesmetano funkcionisanje preko leta.
Beogradsko dramsko pozorište je gostovalo sa uspehom na domaćim, regionalnim i međunarodnim festivalima, a po prvi put nagrađeno je velikim priznanjem BITEF-a – Gran Prijem „Mira Trailović“ („Cement – Beograd“ reditelja Sebastijana Horvata), a za ulogu u istom projektu Miodrag Miki Krstović dobio je Nagradu „Raša Plaović“.
Nastavljen je i poduhvat regionalne saradnje kroz razmenu projekata i predstava RUTA, te je početkom decembra održano drugo beogradsko izdanje susreta Regionalne unije teatara. Pokrenut je i sličan domaći poduhvat – festival „Naši dani“ zajedno sa Srpskim narodnim i Novosadskim pozorištem, te su tokom proleća i jeseni naše nove produkcije predstavljene u Novom Sadu, a njihove najreprezintativnije izvedene pred beogradskom publikom.
Ansambl Beogradskog dramskog pozorišta pretrpelo je veliki gubitak preranim odlaskom prvaka teatra Marka Živića.

2022.

Godina će biti upamćena ne samo po broju premijera, investicionim radovima koji podrazumevaju završetak i kompletno opremanje letnje scene Millennium team Arene, već i po izazovnoj produkciji Geteove „Božanstvene komedije“ u režiji umetnika svetskog glasa Franka Kastorfa, i dugo očekivanoj saradnji sa rediteljem mlađe generacije, evropskog ugleda Milošem Lolićem na inscenaciji komada „Yankee rose“ Slobodana Obradovića.

Izvedeno je devet premijera najznačajnijih domaćih, regionalnih i evropski autora, uključujući imena poput Miloša Lolića, Diega de Bree, Ivice Buljana, Borisa Liješavića, Lenke Udovički, Ane Tomović, Juga Đorđevića... Odigrano je oko 250 predstava u kući i veliki broj gostovanja u zemlji i inostranstvu, od toga gotovo 50 van Srbije, a mini festivalu „Naši dani“ priključili su se teatri iz Crne Gore, Hrvatske, Republike Srpske, Severne Makedonije... Početkom decembra održana je, sada već tradicionalna, RUTA – revija najboljih produkcija pozorišta okupljenih oko Regionalne unije teatara. Miodrag Miki Krstović dobio je još jedno veliko priznanje za ulogu u predstavi „Cement Beograd“ – Nagradu UDUS-a „Miloš Žutić“.
Ranije najavljena Televizija BDPa počela je za rođendan Pozorišta, 20. februara da emituje program, posle dve godine priprema. U znak sećanja na prerano preminulog glumca Marka Živića emitovaće se predstava “Let izned kukavičjeg gnezda”, a njegovo ime poneo je Fond za stipendiranje mladih stvaralaca.

< Prevuci >