Prva predstava Beogradskog dramskog pozorišta, dok ono još nema svoju scenu, u duhu je vremena i uticaja Sovjetskog saveza, ali se formira dobra osnova budućeg sjajnog umetničkog ansambla: Sima Janićijević, Tatjana Lukjanova, Predrag Tasovac, Milan Puzić, Branka Pantelić, Dobrila Kostić.
Архива
ВИДЕО АРХИВА
Neprijatelj naroda
2.juna 1968.godine u Savremnom pozorištu na sceni na Crvenom krstu postavljen je klasični komad Henrika Ibzena NEPRIJATELJ NARODA ali tada u scenskoj adaptaciji Artura Milera i u režiji Aleksandra Ognjanovića. Opredeljujući se za Milerovu adaptaciju težilo se tome da se ova devetnaestovekovna Ibzenova fabula o časnom doktoru Stokmanu koji se boreći se za istinu i dobrobit stanovnika banjskog lečilišta suprotstavlja društvu okorolem u korupciji i koristoljublju prilagodi savremenom gledaocu i da Ibzenovu temu na neki način aktuelizuje. Glavnu ulogu, doktora Stokmana, igra Vlastimir Djuza Stojiljković, a u ostalim ulogama se pojavljuju Pavle Bogatinčević, Mića Tatić, Mirjana Kodžić, Tamara Miletić i drugi. Kritika je pozitivno ocenila predstavu, a svi su isticali briljantnu igru Vlastimira Djuze Stojiljkovića. Godinu dana posle premijere, 1969. predstava je snimljena za TV Beograd.
Đido
Đida je Janko Veselinovića počeo da piše 1891. pod uticajem Milovana Đ. Glišića, koji ga je najverovatnije, podsticao za takav poduhvat. U poslu mu se ubrzo pridružuje Dragomir Brzak, koji se ogledao na pozornici najvećma pišući komade prema tuđim zamislima. U takvoj funkciji treba posmatrati i njegovo koautorstvo sa Jankom Veselinovićem prilikom stvaranja Đida. Đido pripada žanru „komada sa pevanjem“ veoma popularnom žanru s kraja XIX veka, a ta popularnost se nastavila i u XX veku. Za Đida muziku je komponovao Davorin Jenko, a komad je od premijere 1892.godine pa svih sledećih decenija bio jedan od najpopularnijih i najizvođenijih komada na sceni Narodnog pozorišta. Osim pozorišnog uspeha, Veselinović je dobio neku vrstu posthumne satisfakcije da mu je Đido štampala Srpska književna zadruga 1908.godine. Kako piše dr Raško V.Jovanović, “u razdoblju posle Drugog svetskog rata Đido se ređe izvodi. Trebalo je da prođe blizu četrvrt veka pa da se, 1968. pojavi na repertoaru Savremenog pozorišta, i to na sceni na Crvenom krstu, u režiji Minje Dedića. Ta predstava doživeće 98 izvođenja, što, opet, govori da je Đido i tada imao svoju publiku. Taj uspeh ne predstavlja iznenađenje: kao što je Đido, zajedno sa ostalim brojnim komadima s pevanjem, imao povoljan prijem kod publike još prilikom prvog izvođenja prvenstveno zahvaljujući tome što su se u gledalištu uglavnom nalazili ljudi pretežno poreklom sa sela, pa im je bilo i prijatno i zanimljivo da gledaju i izazivaju sećanja na vlastiti negdašnji život, ta pojava nije prestala ni u zahuktalom velegradu, koji je asimilovao i još to čini – brojne pridošlice sa sela. Ako se pri tom istakne da je i sam nivo izvođenja, gotovo uvek zavidne visine, obezbeđivao pun umetnički doživljaj – eto odgonetke uspeha komada s pevanjem na našoj pozorišnoj sceni tokom više od jednog stoleća.” U predstavi Savremenog pozorišta iz 1968.godine koja je snimljena za TV 1970.godine, glavnu ulogu Maksima tumači Miodrag Petrović Čkalja, koga prati veliki ansambl pozorišta sa Crvenog krsta. Preuzeto sa kanala RTS.
Don Kihot i Sančo Pansa
Drama Miroslava Krleže „U agoniji“, koja je objavljena 1926.godine i koja pripada ciklusu o Glembajevima, jedno je od najpopularnijih i najizvođenijih Krležinih dela. Mnogo godina posle objavljivanja drame, za novo izdanje iz 1962.,Krleža je dopisao treći čin, ali mnogi pozorišni znalci smatraju da je drama ubedljivija, snažnija i bolja u svojoj izvornoj verziji od dva čina. Ova drama u kojoj se prepliću teme ljubavi, mržnje, propadanja braka, strasti i poroka, bazirana je na odnosu tri glavna lika – baruna Lenbaha, njegove žene Laure i dr Ivana pl. Križovca, a ti likovi su uvek bili izazov za glumce koji su najčešće ostvarivali kroz njih značajne kreacije. Beogradsko dramsko pozorište je 10.12.1976.godine premijerno izvelo ovu Krležinu dramu (u verziji sa tri čina) u režiji Aleksandra Ognjanovića sa Pavlom Bogatinčevićem, Nedom Ognjanović i Stevom Žigonom u glavnim ulogama. Kritike su bile šarolike ali su svi posebno isticali izvanrednu kreaciju Tatjane Lukjanovne u epizodnoj ulozi Madlen Petrovne. Drama je za TV Beograd snimljena 1981.godine.
U agoniji
Drama Miroslava Krleže „U agoniji“, koja je objavljena 1926.godine i koja pripada ciklusu o Glembajevima, jedno je od najpopularnijih i najizvođenijih Krležinih dela. Mnogo godina posle objavljivanja drame, za novo izdanje iz 1962.,Krleža je dopisao treći čin, ali mnogi pozorišni znalci smatraju da je drama ubedljivija, snažnija i bolja u svojoj izvornoj verziji od dva čina. Ova drama u kojoj se prepliću teme ljubavi, mržnje, propadanja braka, strasti i poroka, bazirana je na odnosu tri glavna lika – baruna Lenbaha, njegove žene Laure i dr Ivana pl. Križovca, a ti likovi su uvek bili izazov za glumce koji su najčešće ostvarivali kroz njih značajne kreacije. Beogradsko dramsko pozorište je 10.12.1976.godine premijerno izvelo ovu Krležinu dramu (u verziji sa tri čina) u režiji Aleksandra Ognjanovića sa Pavlom Bogatinčevićem, Nedom Ognjanović i Stevom Žigonom u glavnim ulogama. Kritike su bile šarolike ali su svi posebno isticali izvanrednu kreaciju Tatjane Lukjanovne u epizodnoj ulozi Madlen Petrovne. Drama je za TV Beograd snimljena 1981.godine.
Harold i Mod
Oružje zbogom
„Oružje zbogom“ je komedija Stevana Koprivice (prvobitni naziv „Deveta defanziva“) čija je praizvedba bila na Novoj sceni Beoigradskog dramskog pozorišta, 28.novembra 1990. godine u režiji Nađe Janjetović. U ovom komadu trojica, penzionisanih, ratnih veterana, koji su, „od revolucije napravili zanat i trgovinu“, čekaju svog Godoa, bivšeg partizanskog komandanta Šaina zaglibljeni u lekovito blato Igala. U predstavi su igrali Žika Milenković, Vlastimr Đuza Stojiljković, Miodrag Milovanov i Lada Skender. Predstava je snimljena u produkciji TV Beograd godinu dana posle premijere, 1991.godine.
Mister Dolar
Redak je slučaj u pozorišnoj praksi da reditelj pravi remake neke svoje poznate predstave. Miroslav Belović je u Beogradskom dramskom pozorištu posle 24 godine postavio „Mister Dolara“ Branislava Nušića, a skoro u potpunosti se oslanjao na svoju koncepciju čuvene predstave iz 1973.godine u JDP-u. Ova verzija doživela je svoju premijeru 22.februara 1997.godine. Glavni junaci ove veoma popularne Nušićeve komedije, u kojoj se veliki pisac smeje u lice učmaloj i zatvorenoj grupi povlašćenih, jeste uvređeni Matković. On će uz pomoć medija izvesti jedan „duštveni eksperiment“ čiji je glavni junak konobar Žan koji će se, “ni kriv ni dužan”, naći u središtu ove podvale malograđanštini. Igraju: Žika Milenković, Milan Čučilović, Olivera Viktorović, Milica Milša, Dragiša Milojković, Sandra Bugarski i drugi Predstava je snimljena u produkciji TV Beograd 1998. godine
Kuća sa prozorom
Predstava „Kuća sa prozorom“ je dramski prvenac glumice Ljiljane Lašić, u kojem ona igra i jednu od glavnih uloga. Reditelj je bio Vladimir Lazić, a premijera se održala u Beogradskom dramskom pozorištu 22.maja 2000.godine. Ovaj dramski tekst razvija priču o jednoj beogradskoj, vračarskoj porodici u kojoj se prelamaju generacije, u kojoj duh starog vremena je suprotstavljen nekim novim okolnostima i ličnostima, a sve to u atmosferi pomerenih moralnih vrednosti. Tekst odiše crnohumornim elementima, koji su pomešani i sa grotesknim, ali i tragičnim aspektom. Osnova sukoba je na liniji svekrva – snaja (Tatjana Lukjanovna i Ljiljana Lašić) i sve vodi ka laganom odumiranju jednog vremena i porodice o kojoj se priča u drami. U ostalim ulogama su nastupili Mile Stanković, Miki Damnjanović i Manja Vranješ.
Zver na mesecu
Pozorišni komad "Zver na mesecu" Ričarda Kalinoskog u režiji Nebojše Bradića premijerno je izveden u aprilu 2002. godine, a igrali su Vlastimir Đuza Stojiljković, Nebojša Dugalić i Paulina Manov. Predstava govori o tri dramska lika i njihovih uzajamnih odnosa i sećanja, priča o posledicama genocida nad Jermenima, koji su izvršili Turci početkom dvadesetog veka. Narator je Vinsent, a tumači ga izvrsni Đuza Stojiljković. On igra starijeg gospodina koji se seća svog turobnog detinjstva u Milvokiju kada je sreo neobičan bračni par jermenskih doseljenika (Arama i Setu)... On ujedno igra i dečaka kakav je bio kada se dobrodušna mlada Seta (Paulina Manov) sažalila na njega i uvela ga u njihovu čudnu malu porodicu, punu neizrečenih uspomena i tajnih rana. To je ujedno i priča o ljudskom udaljavanju i nemogućnosti da čovek najbližem biću objasni šta ga tišti... Seta, svojom blagom dečjom naravi, uspeva da otvori vrata novom životu, i da im privede svog muža zatočenog u užasu prošlosti... Vinsent, tada dečak, a sada starac, svedok je njihovog kidanja i muke, ali i preobražaja u ljude koji konačno mogu da pruže ljubav i pomognu drugome... Predstava je snimljena za televiziju 2008.godine.
Privatni životi
Noel Kauard je komediju “Privatni životi” napisao 1931.godine i ona je odmah postala hit na Vest Endu a i kasnije se često igrala na scenama bulevarskih pozorišta. Ova engleska salonska komedija, koja naravno ne doseže komade Bernarda Šoa i Oskara Vajlda, prvi put se u našoj zemlji igrala upravo u BDP. Premijera je bila 27.marta 2002.godine , a već sledeće je snimljena za televiziju. Radnja je zasnovana na večnim temama muško-ženskih odnosa, na priči o strasti, ljubomori, preljubi. To je priča o dva bračna para koja na medenom mesecu sreću svoje bivše supružnike, prevare sa njima svoje nove partnere i ponovo se zaljube u one stare. Kauard ume da napiše dobar dijalog, a Dimitrije Jovanović, koji je režirao ovu predstavu je reditelj sa iskustvom u okviru salonskog žanra. Igrali su: Milena Pavlović, Dragiša Milojković, Milica Zarić i Milan Čučilović, dok se u efektnoj epizodi pojavila Tatjana Lukjanovna.
Zlatno runo
Predstava “Zlatno runo” nastala je dramatizacijom (Maša Jeremić, Željko Jovanović i Nebojša Bradić) trećeg dela istoimenog romana Borislava Pekića i dramom “Remek delo”. Predstava je doživela svoju premijeru u Kruševcu 30.novembra 2000. a beogradska premijera bila je u BDP 16.januara 2001. Sa velikim uspehom se igrala dugi niz sezona i osvojila mnogobrojne značajne nagrade u zemlji i inostranstvu. Predstavu je režirao Nebojša Bradić. Osnovni zaplet drame čini to što Simeon Njago, cincarski majstor "umetničke šminke", dobija zadatak da našminka mrtvog turskog sultana Sulejmana, da bi vojska mislila da je živ, i imala snage za odsudnu bitku kod Sigeta. Zadatak mu "nudi" grčki patriota, doktor Kajsunizade, koji je lečio sultana, a zapravo on prenosi naredbu samog Velikog vezira Mehmed - paše Sokolovića... U ovoj "duodrami", treći lik, Agatodemon, je neka vrsta "prologa" i komentatora, ali i nosioca apstraktne pretnje koja lebdi nad umetnikom - da će biti umoren ili, čak, pojeden, ako ne posluša naredbu... Borba između umetnosti, vlasti, nacionalnih, verskih i ličnih osećanja pripadnosti, ponorna je tema dela... U predstavi su igrali Nebojša Dugalić, Vojin Ćetković i Ivan Tomić (Nebojša Glogovac). Snimljena je 2005.godine u tv režiji i adaptaciji Miška Milojevića.
Ćeif
Drama ĆEIF, sarajevskog autora Mirze Fehimovića je pobednik na Konkursu za savremeni domaći dramski tekst na bosanskom i srpskom jeziku, koji su objavili Festival MESS i Beogradsko dramsko pozorište. Postavljena je na scenu 2007. godine u režiji Egona Savina, a do danas je ostala jedna od najnagrađivanijih predstava Beogradskog dramskog pozorišta. Komad delikatno razlaže bosansku traumu kroz nekoliko isprepletanih sudbina, čisto i pomirlјivo – bez osude ijedne nacije, jer svi su na svoj, sudbinski predodređen način, žrtve bolnog iskustva. Igraju: Ljubomir Bandović Dušanka Stojanović Radmila Tomović Nebojša Ljubišić Sandra Bugarski Slobodan Ćustić Lako Nikolić Maja Kolundžija Zoroe Jovana Cvetković / Bilјana Maletić Zaverla NAGRADA ZA NAJBOLJU PREDSTAVU, Novi Sad Sterijino pozorje EGON SAVIN ZA NAJBOLJU REŽIJU, Novi Sad Sterijino pozorje DUŠANKA STOJANOVIĆ NAGRADA ZA GLUMAČKO OSTVARENJE,Novi Sad Sterijino pozorje LJUBOMIR BANDOVIĆ NAGRADA "ZORAN RADMILOVIĆ", Zaječar, "Dani Zorana Radmilovića" NAGRADA PUBLIKE ZA NAJBOLJU PREDSTAVU,Rijeka Festival malih scena EGON SAVIN ZA NAJBOLJU REŽIJU, Rijeka Festival malih scena DUŠANKA STOJANOVIĆ ZA NAJBOLJU GLUMICU, Rijeka Festival malih scena NAGRADE ZA GLUMAČKO OSTVARENJE "DAVID ŠTRBAC" DOBILI SU DUŠANKA STOJANOVIĆ I LJUBOMIR BANDOVIĆ, Banja Luka Festival "Petar Kočić" GRAND PRIX ZA NAJBOLJU PREDSTAVU, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame NAJBOLJI TEKST MIRZA FEHIMOVIĆ, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame NAJBOLJA REŽIJA EGON SAVIN, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame NAJBOLJA ŽENSKA ULOGA DUŠANKA STOJANOVIĆ, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame SPEIJALNU NAGRADU DOBILI SU LAKO NIKOLIĆ,JOVANA CVETKOVIĆ I ANA SAKIĆ, Zenica Festival bosansko-hercegovačke drame NAJBOLJA PREDSTAVA FESTIVALA, NAJBOLJA GLUMAČKA OSTVARENJA DUŠANKA STOJANOVIĆ I LJUBOMIR BANDOVIĆ, NAJBOLJA REŽIJA EGON SAVIN, Kragujevac, JoakimInter Fest...
Igra parova
Savremena komedija M. Zupančiča o emotivnim igrama između polova, o prijatelјstvu i prevari. Događa se tokom jedne noći, koja započinje kao uobičajeno druženje uz večeru dva bračna para. Ispostaviće se da ništa neće biti onako kako isprva izgleda, da ništa nije onako kako nam se čini da jeste. Premijera: 15.11.2005. Trajanje:90 minuta REDITELJ-Milica Kralj IGRAJU Vera-NEDA ARNERIĆ Sonja-ELIZABETA ĐOREVSKA Bernard-ALEKSANDAR ALAČ Ivan-DRAGIŠA MILOJKOVIĆ
Ne igraj na Engleze
"Ne igraj na Engleze je jedna od najpopularnijih predstava BDP-a. Posle uspešne premijere 2. novembra 2007. u našem pozorištu, ovaj komad insceniran je u većini država bivše Jugoslavije (Beograd – Podgorica – Tuzla – Kumanovo – Gradiška – Ljubljana – Novi Sad – Zagreb). Ipak, verzija Beogradskog dramskog pozorišta sa Danijelom Sičom, Ivanom Tomićem i Markom Živićem izazivala je punih dvanaest godina neprekidno interesovanje i bila rasprodata iz meseca u mesec. Predstavu je videlo preko 70.000 gledalaca u Beogradu, širom zemlje, ali i u Austriji, Kanadi, Australiji, Velikoj Britaniji, Sloveniji, Hrvatskoj, Crnoj Gori… U središtu Đurđevićevog, samo prividno „lakog” zapleta, nalaze se trojica urbanih tridesetogodišnjaka, „zaglavlјenih” već negde na prvim životnim krivinama – ili zbog inferiornosti prema zaposlenoj supruzi (Paun) ili zbog nemogućnosti da se dokaže kroz površne seksualne avanture (Piksi) ili pak neodolјivog nagona da, koristeći kao „masku” nevine šale, ponižava sopstvene prijatelјe ( Bule ). Međutim, isto toliko bitan protagonista drame„Ne igraj na Engleze” – protagonista koji se istovremeno nalazi i u njima, ali i izvan njih – jeste jedan od suštinskih zloduha lјudske prirode: strast prema kockanju, tačnije klađenju. Igraju: Marko Živić, Ivan Tomić, Daniel Sič
Idealan Muž
Oskar Vajld se u društvenoj satiri “Idealan muž”, poigrava gotovo vodviljski tezom da savršeni muškarac ipak ima mane, te da ničija prošlost nije blistava, bez mrlje. Baveći se društvenim licemerjem, dotiče pitanja korupcije u višim krugovima, te javne i privatne časti političara. Ser Roberta Čilterna, podsekretara inostranih poslova igra Branko Janković, njegovu suprugu Tatjana Kecman, gospođu Čivli - Milica Milša, mladog lorda Goringa - Aleksandar Jovanović, a slugu Dragiša Milojković. U ansamblu su i Bora Nenić, Stanislava Nikolić, Nada Macanković, Jadranka Selec, Dobrila Ilić, Vladimir Kerkez i Nikola Malbaša. režija Predrag Štrbac
ФОТО АРХИВА
M.Gorbatov
MLADOST OTACA (1947.)
A.Miler
SMRT TRGOVAČKOG PUTNIKA (1951.)
Glumac, vajar i slikar Sima Janićijević bio je najduhovitiji među kolegama, a u dramskoj umetnosti je ostavio dubok trag. Vrednost njegovog tumačenja VILIJA LOMANA bila je u rangu najviših evropskih i svetskih dometa.
E.Labiš
SLAMNI ŠEŠIR (1951.)
Ta inscenacija se razlikovala od svega što se tada moglo videti u našim tetrima. Profesor Jovan - Vava Hristić ovu predstavu uzima za početak ZLATNOG DOBA Beogradskog dramskog pozorišta.
T.Vilijams
STAKLENA MENAŽERIJA (1952.)
...
A.Paton
PLAČI VOLJENA ZEMLJO (1953.)
...
M.Krleža
VUČJAK (1953.)
Komad koji je Krleža posebno priredio za Beogradsko dramsko pozorište dva puta će premijerisati na Crvenom Krstu. Praizvedbi je prisustvovao i Predsednik Tito.
T. Vilijams
MAČKA NA USIJANOM LIMENOM KROVU ( 1956.)
...Rade Marković
T. Vilijams
MAČKA NA USIJANOM LIMENOM KROVU (1956.)
... Olga Stanisavljević
A.Miler
POGLED SA MOSTA 1958.
... Još jedan odličan Milerov komad sa Simom Janićijevićem u glavnoj ulozi. Premijera je bila najavljena za 1. januar a nekoliko minuta uoči početka predstave nestalo je struje u pozorištu.
B.Ćopić
NIKOLETINA BURSAĆ (1957.)
Glumac Pavle Vujisić je odustao od NIKOLETINE, jedine uloge koju je spremao u BDP-u. Preuzeo ju je Rade Marković, bez mnogo predispozicija za taj lik, i postigao značajno ostvarenje koje će doći da vidi i maršal Tito.
B.Breht
MAJKA HRABROST (1960.)
...
O. Davičo
BETON I SVICI (1963.)
Neke od svojih najboljih uloga Zoran Radmilović je odigrao na Crvenom Krstu. Za VUKA RSAVCA, u ovom delu Oskara Daviča, dobio je Sterijinu nagradu.
A.Popović
UTVA PTICA ZLATOKRILA (1969.)
...
K.Higins
HAROLD I MOD (1980.)
Tatjana Lukjanova je učestvovala u radnim akcijama zidanja zgrade Beogradskog dramskog pozorišta. U njemu će provesti ceo svoj radni vek, a nenadmašnu kreaciju MOD izvodiće do svoje smrti.
P. Šefer
AMADEUS(1981)
Lazar Ristovski kao Amadeus, Rozalija Levi kao Konstanca i Rade Marković kao Salijeri.
D.Kovačević
SABIRNI CENTAR (1982.)
Prva postavka ovog komada i njegova najuspešnija verzija bila je u BDP-u. Režirao je Muci Draškić, a u odličnom ansamblu briljirao Đuza Stojiljković.
S.Koprivica
DUGO PUTOVANJE U JEVROPU (1987)
Farsa Stevana Koprivice, u režiji Egona Savina, jedna je od najpopularnijih predstava Naše kuće svih vremena. Mogla se igrati i mnogo duže da Lazar Ristovski (KNJAZ NIKOLA) nije napustio pozorište I sasvim se posvetio filmu.
E.Šmit
FREDERIK I BULEVAR ZLOČINA (2003)
...
ИСТОРИЈАТ
- 1947-1957
- 1958-1968
- 1969-1979
- 1980-1990
- 1991-2001
- 2002-2012.
- 2013-2018.